De post-individualistische gemeenschap (44)

Dit bericht is 706 keer gelezen!

De nauwe poort naar de naaste?

Dit gezegd zijnde (de drie punten uit het vorige blog) is het tijd om aandacht te geven aan een paar woorden van Jezus. Die woorden roepen wellicht allerlei in het verleden gehoorde associaties bij je op. Uitleggingen van vroeger en daarbij behorende houdingen van kerken en voorgangers. Ik daag je uit om mee over de drempel van de tekst te gaan en je te laten irriteren door een ander kijk op de woorden van Jezus. Ik heb het over de woorden die je vindt in Mattheüs 7: 13 en 14: “¹³ Ga binnen door de nauwe poort, want wijd is de poort en breed is de weg die naar het verderf leidt, en velen zijn er die daardoor naar binnen gaan; ¹⁴ maar de poort is nauw en de weg is smal die naar het leven leidt, en weinigen zijn er die hem vinden.”

Let er eerst op dat deze woorden staan in het kader van intermenselijke relaties. Ze gaan dus niet (in de eerste plaats) over hoe je in de hemel komt. Jezus haalt een paar verzen verderop het koninkrijk van de hemel er wel bij maar als je de woorden tot je door laat dringen is het daar zeer de vraag of het over de hemel na dit aardse leven gaat. Ik maak me sterk dat het daar ook gaat om het hier en nu “koninklijk” leven. Jezus noemt de weg naar de naaste een “nauwe poort”. Over die weg naar de naaste heeft Hij voorafgaand aan deze woorden al heel kernachtige dingen gezegd. Hoe je je verhoudt tot de naaste als je vindt dat die wat fout doet bijvoorbeeld. Of hoe je reageert als een naaste jou iets vraagt. Of over hoeveel zorgen je je moet maken in dit aardse bestaan. Allemaal heel alledaagse dingen over jouw leven, jouw zin en jouw medemens. En dan zegt hij zomaar dat die weg naar zin en naaste een nauwe poort is. Je moet dus nogal wurmen om erdoor te komen. Het gaat niet zomaar. Sommigen zeggen dat die nauwe poort het voetgangerspoortje naast de grote poort van de stad is. Daar kun je alleen doorheen als je eerst alles aflegt. Je rugzak moet af, je hoed moet af, je wandelstok is ook onhandig. Alleen door alles af te leggen kom je bij de naaste. Het zou kunnen. Het is een mooi beeld. Maar de weg door die nauwe poort komt op dezelfde plek uit als de weg door de grote poort, dus waarom zou je daar moeite voor doen? Ik zelf denk dat we de woorden van Jezus moeten volgen.

Hij zegt dat de poort naar het leven nauw is en door maar weinig mensen gevonden wordt en dat de poort naar het verderf breed is en dat er velen zijn die daardoor naar binnen gaan. Dat laatste kunnen we snappen. Veel is lekker en lekker is goed, liet Maarten Toonder zijn stripfiguur Olivier B. Bommel vaak zeggen. Massa is kassa, zouden wij tegenwoordig zeggen. Maar massa is ook vernietiging op heel veel fronten. Loop en doe met de massa mee en je weet zeker dat het verkeerd afloopt. De massa vernietigt het milieu. We willen allemaal een auto. De massa maakt mensen tot moordmachines. Rusland heeft 3,5 keer meer inwoners dan Oekraïne, dus veel meer kanonnenvoer. De massa zorgt voor onoverbrugbare kloven tussen arm en rijk, kansrijk en kansarm, etc. De 26 rijkste mensen op aarde hebben samen meer vermogen dan de armste helft van de wereldbevolking, 3,8 miljard mensen. Het is voorwaar niet gemakkelijk om niet met de massa mee te doen maar jouw leven te geven voor jouw naaste en zo jouw zin te vinden. Die weg gaat door veel strijd en tegenstand. Een nauwe poort dus. Je moet knokken met jezelf en je eigen begeerte en belang. Je moet knokken met de wetten van de wereld en de economie. Je moet knokken tegen uitbuiting. En ga zo maar door. Ik hoef alleen de politieke feiten van de laatste tijd maar aan te wijzen om gelijk te krijgen op dit punt. De poort naar de slachtoffers van het toeslagenschandaal, naar een verantwoord milieubeheer, naar gelijkheid in verzorging is enorm nauw en bijna niet te vinden. Daarom is het ook zo belangrijk dat jij een individuele keuze maakt voor jouw naaste.

En je zult zin vinden!

(wordt vervolgd)