Vaya con Dios
Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookiebeleid
Vaya con Dios
Navigation
  • Home
  • Links
  • Mijn reispagina
  • contact
  • Preken in MP3 site
You are here: Home › Bijbel › De post-individualistische gemeenschap (52)
← De post-individualistische gemeenschap (51)
De post-individualistische gemeenschap (53) →

De post-individualistische gemeenschap (52)

21-08-2023 | Filed under: Bijbel, collectivisme, geloof, Geloven, Gemeenschap, Individualisme, liefde, naastenliefde, post-individualisme, relatie, Samenleving, zelfbeschikking

Dit bericht is 3750 keer gelezen!

De God van de bijbel

We komen nu op zeer glad ijs. Ik ga namelijk het geloof in de God van de bijbel benaderen vanuit een individualistisch denkpatroon. Velen haken hier af. Voor hen is de God van de bijbel de Enige. Hij openbaart zich en wordt niet door mensen verzonnen. Het geloof in Hem is een gave van God zelf en je kunt Hem als mens niet op de ontleedtafel van het menselijk verstand leggen. Hoezeer ik het daar ook mee eens ben, ik heb mezelf als taak gesteld om vanuit het individualisme te denken en zoeken. Daarbij vind ik het van belang om de vragen niet te beantwoorden met een “dat moet je gewoon geloven”-antwoord. Want daarmee ontsla je jezelf niet van de vraag. Dan wordt namelijk de vraag: Hoe kom je er bij tegen de ander te zeggen dat hij dat “gewoon moet geloven” terwijl je tegelijkertijd zegt dat dat geloof een gave van God is? En de individualist weet zichzelf en zijn eigen gedachten autonoom te zijn. Willen we dus als individualisten over God denken en wellicht in God geloven dan zullen we op een ander punt moeten beginnen dan bij de openbaring. En daar is niets mis mee, want zelfs de bijbel roept ons op om alle dingen te onderzoeken. De God van de bijbel raakt niet van zijn stuk als wij gaan onderzoeken. Dat zou trouwens ook het einde zijn, want dan zou ons onderzoeken hoger zijn dan God en dat maakt ons tot God. En bedenk je dat een individualist zich niet laat overtuigen door een collectief aangenomen stelling aangaande openbaring. Ik zal hier niet alle tegenargumenten van de individualist gaan noemen, want ik wil graag verder op het pad waar ik liep.

God is dus een functie. Ook in de bijbel. Die functie wordt in de bijbel door een persoon bekleed en die heet volgens de bijbel JHWH (we weten niet welke klinkers er tussen horen) en de bijbel zegt dat je JHWH kunt zien in Jezus van Nazareth. Er zijn heel veel mensen die bij hoog en bij laag volhouden dat de God van de bijbel het hoogst denkbare is. Daar hoor ik zelf ook bij, maar kan ik dat bewijzen zoals dat voor individualisten zou moeten? Wees even niet geïrriteerd en zeg niet meteen dat een mens dat moet geloven en zichzelf en zijn eigen verstand niet hoger moet maken dan de God van de bijbel. Het zou (zie boven) niet wijs zijn. Niet alleen krijg je onmiddellijk te horen dat jij dat gelooft maar dat daarom nog niet iedereen dat hoeft of kan geloven. Ook krijg je de vraag te verwerken wat jou onderscheid van moslims, hindoes, atheïsten of welke gelovige dan ook. En het knock-down argument is dan dat het individu zelf bepaalt of hij of zij dat wel of niet gelooft. En dat hoor je tegenwoordig heel vaak. Er lijkt veel meer tolerantie ten aanzien van godsdienstig geloof te zijn dan in mijn studententijd, maar volgens mij is die tolerantie niets meer of minder dan de overtuiging dat ieder het voor zich moet weten en als we God nodig hebben dat Hij (of Zij of Het) er voor ons allen is. Zo komen we alleen niet tot een gemeenschap, behalve dat we er samen achter komen dat onze gemeenschappelijkheid bestaat in de overtuiging dat er geen gemeenschap mogelijk is. “We agree to disgree” heet dat tegenwoordig.

Maar we waren bij het hoogst denkbare en de vraag is opgeroepen of de God van de bijbel het hoogst denkbare is. Op dit punt gekomen ga ik je vragen uitermate kritisch te zijn, want wat ik ga doen lijkt een cirkelredenering. Ik geef hier de redenering en ga hem later uitwerken.

We waren gebleven bij de Liefde als nieuwe gemeenschap. Liefde bestaat en ontstaat door (iets van) jou te geven samen met het ontvangen van de ander. En we kwamen daar op zoek naar de zin van ons individuele bestaan. Liefde is (iets van) jezelf geven aan de ander. Als dat wordt ontvangen in Liefde groeit Liefde. Het enige alternatief is “niets van jezelf geven”. Dan wordt individualisme egoïsme en dat creëert geen gemeenschap en sterft bij jouw laatste adem. Nu wil het geval dat de bijbel zegt dat JHWH (de God waar het in de bijbel over gaat) liefde IS. Dat zou betekenen dat de God van de bijbel het ultieme geven is. Hij geeft zichzelf helemaal. En hier komen heel veel vragen naar boven. Die komen nog aan de orde. Ik hou het hier even bij de opmerking dat als dat waar is JHWH in de bijbel wordt gepresenteerd als het of de hoogst denkbare ….. Er is immers niets hogers denkbaar dan dat jij jouw alles zou geven aan jouw naaste.

Probeer maar eens iets hogers voor jou te bedenken …..

(wordt vervolgd)

Did you like this article? Share it with your friends!

Tweet

Written by Peter van Dolderen

Visit my Website
← De post-individualistische gemeenschap (51)
De post-individualistische gemeenschap (53) →

Geef een reactie Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mijn tweets

Categorieën

  • afgoderij (8)
  • Arme kant (6)
  • autonomie (27)
  • Bajes (1)
  • BBB (2)
  • Bestaat God (7)
  • Bijbel (148)
  • Bijbelstudie (103)
  • blind (3)
  • boeren (4)
  • CGK (32)
  • ChristenUnie (3)
  • collectivisme (61)
  • Commercie (3)
  • Corona (11)
  • duivel (9)
  • Eenzaamheid (11)
  • Elizabeth II (1)
  • farizeeën (1)
  • gedetineerden (1)
  • geloof (85)
  • Geloven (149)
  • Gemeenschap (31)
  • GKv (3)
  • GS-CGK (20)
  • GTU (1)
  • Homofilie (15)
  • huwelijk (1)
  • Individualisme (78)
  • Kerk (65)
  • Kerstfeest (1)
  • liefde (31)
  • m/v en ambt (19)
  • massa (10)
  • massapsychose (8)
  • Mijmeringen (31)
  • naastenliefde (38)
  • one-issue (1)
  • Onze Vader (2)
  • Politiek (12)
  • post-individualisme (57)
  • Postseculier (6)
  • relatie (35)
  • Rutte (3)
  • Samenleving (104)
  • schuld (7)
  • Segers (3)
  • Social media (2)
  • spiritualiteit (13)
  • spot (1)
  • Stilte (8)
  • The Great Reset (2)
  • vaccin (6)
  • vaccinatie (7)
  • vergeven (20)
  • vergeving (19)
  • VVD (3)
  • welvaartsevangelie (3)
  • wetenschap (1)
  • Windso (1)
  • zelfbeschikking (21)
  • zonde (5)

Archieven

  • mei 2025
  • april 2025
  • januari 2025
  • september 2024
  • maart 2024
  • februari 2024
  • januari 2024
  • oktober 2023
  • september 2023
  • augustus 2023
  • juli 2023
  • juni 2023
  • mei 2023
  • april 2023
  • maart 2023
  • februari 2023
  • januari 2023
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • april 2022
  • januari 2022
  • november 2021
  • oktober 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • januari 2021
  • november 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • november 2019
  • april 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • maart 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • november 2014
  • december 2013

© 2025 Vaya con Dios