Politiek

GvS X – Kerk en staat

Gescheiden! Kerk en staat dan. Ik citeer:

“Een algemeen aanvaard beginsel van het Nederlands recht is dat kerk en staat over en weer geen inhoudelijke en institutionele zeggenschap over elkaar hebben. Het beginsel staat niet in de Grondwet of enige andere wet. Het vloeit voort uit de vrijheid van godsdienst en het gelijkheidsbeginsel, die wel in de Grondwet zijn vastgelegd. In 1983 werd bij wet een einde gemaakt aan financiële banden tussen overheid en kerkgenootschappen.”

Het beginsel is geïmporteerd uit het buitenland, in dit geval uit het Frankrijk van Napoleon Bonaparte. De goede man wilde om politieke redenen wat meer grip op de kerk krijgen en regelde de verhoudingen tussen de kerk en de Franse staat na de revolutie. Zijn inzet in dezen werd over Europa uitgerold en dus ook over de lage landen bij de zee. In de Bataafse Republiek werd de scheiding van kerk en staat een feit, opgelegd door de Franse overheerser. Toch is die scheiding op het oog nooit voor honderd procent een feit geworden. Ik zeg bewust “op het oog”. Het lijkt wel alsof de Nederlandse staat en het (vooral protestants-christelijke) geloof wel juridisch, maar niet van tafel en bed gescheiden zijn geraakt. Het lijkt zo, wanneer scholen met een religieuze grondslag door de overheid worden betaald. Het lijkt zo wanneer de koning tot heden zijn geloof verbindt aan de door de regering opgestelde troonrede, waar voor zover ik weet geen woord van de koning in zit. Het lijkt zo wanneer de overheid zich bezig houdt met het al dan niet verbieden van religieuze uitingen in de openbare ruimte. read more

GvS III – Dan ga je toch weg …!? (De hoepelopitis)

Het lijkt een beetje mode in onze tijd dat gezagsdragers tegen mensen of groepen mensen zeggen dat ze maar weg moeten gaan. De argumenten komen steeds op hetzelfde neer. Men denkt dat er (1) één bepaalde manier van denken en/of handelen is, (2) dat de ander zich daar niet aan houdt en dat dus (3) de ander of zich moet aanpassen of moet verdwijnen. Het gebeurt in de politiek, in sportclubs, in de kerk en het is al zo oud als de weg naar Rome. Ouder zelfs. Het conflict in het Midden-Oosten lijkt bijvoorbeeld steeds opnieuw gevoed te worden door strijd over de vraag wie nu eigenlijk de oorspronkelijke en bedoelde bewoners van het land Kanaän zijn. read more

Beledigen

Of ik het acceptabel vind, dat in de Nederlandse samenleving mensen elkaar beledigen? Het was een vraag uit een onderzoek van EenVandaag naar aanleiding van het Minder-proces. Ik kon ja of nee kiezen, geen andere mogelijkheden en ook geen mogelijkheid om het antwoord toe te lichten. Ik heb “ja” geantwoord. Dat klinkt misschien vreemd, maar in het kader van het Minder-proces is het een heel verdedigbaar antwoord. Beledigt Geert Wilders sommige landgenoten? Nee, dat doet hij niet, net zo min als hij namens de Nederlandse bevolking spreekt, zoals hij zelf steeds beweerd. Goed, er zijn aardig wat Nederlanders, die zijn woorden toejuichen, maar ik denk zelf, dat dat slechts een kleine minderheid van de miljoenen is. Maar hij beledigt niet. read more

Hé, zet je helm af!

Hoewel ik aanzienlijk minder kilometers per jaar op de motorfiets rij sinds ik in Almere woon mag ik toch graag mijn tweewieler gebruiken om door het fileverkeer van de randstad te laveren. Met enige regelmaat trek ik mijn leren pak aan en bedek zoveel mogelijk huid met robuuste kleding. Als ik op pad ga zie je hooguit nog de huid van mijn neus. Voor de rest zit mijn lichaam veilig ingepakt tegen de elementen, maar ook tegen schurend asfalt mocht het me ooit gebeuren dat ik onderuit ga.

Zo uitgedost stapte ik een keer rond middernacht een 24/7 tankstation binnen. De kassier riep onmideillijk van achter zijn panserglas: “Hé, doe je helm af!” Logisch, want hij kan niet zien wie ik ben en de bewakingscamera ook niet. En omdat collega-mensen eenzelfde uitrusting nog wel eens gebruiken om onherkenbaar te zijn bij het uitvoeren van snode plannen, wilde de kassier niet dat ik mijn helm op hield. Herkenbaar zijn op camerabeelden is immers één van de mogelijkheden om criminaliteit te verminderen en veiligheid te bevorderen. Sindsdien zet ik bij elke tankbeurt eerst mijn motorfiets uit, dan mijn helm af en stap ik daarna pas van mijn stalen ros af. Dit tot grote tevredenheid van de brandstofverkopers. read more

Ramp of redding

Ik krijg een uitnodiging voor een avond georganiseerd door het Transatlantic Christian Council in samenwerking met het Reformatorisch Dagblad. De vraag van de avond is: President Trump – Ramp of Redding?

Nu heb ik van een broeder in Christus geleerd dat dat een dwangkeuze is. Je doet in de alternatieven voorkomen alsof er maar twee mogelijkheden zijn en dat je wel tussen die twee moet kiezen. Het lijken de Amerikaanse verkiezingen wel! Een dwangkeuze. Ik heb daar zelf bij bedacht dat dwang niet bij het Koninkrijk van God past (denk ik dus) en dat als zo’n dwangkeuze wordt gepresenteerd er een flinke duivelse adder onder het gras zit. Als je met die gedachte nog eens naar de titel van de avond kijkt zie je de woorden verkleuren. Laat ik wel voorop stellen, dat ik niet naar de avond ga en dat het dus best kan zijn dat er achter deze titel iets heel anders schuil gaat dan hij op het eerste oog pretendeert. read more

Dan toch …. voor één keer: Trumpofobie

Dan toch …. Trump

Hoewel ik had gezegd er niets over te zeggen ga ik dat toch doen. De enige reden is dat er naar mijn bescheiden mening bewegingen in de reacties op de verkiezing van de heer Trump herkenbaar zijn, die best wat ontnuchterd mogen worden. Mijn eigen invalshoek is die van de dienst aan God. Ik wil niet suggereren dat ik namens de Allerhoogste kan spreken, maar ik kan wel spreken als één die gelooft in de Allerhoogste.

Het eerste dat mij dan opvalt zijn de geluiden uit het kamp van hen, die met mij geloven in de Allerhoogste. Het sterkste geluid is van hen, die een man tot koning over zich kiezen, die in woord en daad geen enkel respect toont voor de Allerhoogste. Zijn woorden en daden zijn gevuld met narcistische egocentriciteit en waar hij spreekt in wij-termen doet hij dat om “ik” aan de macht te krijgen. De mensen, die zeggen in God te geloven, kiezen een koning. Velen kiezen deze koning omdat, zo zeggen zij, deze koning hun godsdienstige waarden en normen (pro-life, anti-homo, anti-islam) het beste zal dienen. Dat deze koning ook zegt er alles aan te zullen doen de vervuiling van de aarde en daarmee de toekomst van al die kinderen, die hij zegt te gaan redden, te stimuleren ten bate van economische winst maakt hen blijkbaar niet uit. Mijns inziens offeren zij hun kinderen, gered van abortus, opnieuw aan de Moloch. Uiteraard mag men zeggen, dat de toekomst in handen van de Allerhoogste ligt en dat ben ik van harte met hen eens. Maar dat betekent niet, dat je om het gewin van vandaag het de Allerhoogste wel bijzonder moeilijk moet maken om die toekomst ook werkelijk in handen te houden. Maar goed, misschien brengt deze koning doomsday wel dichterbij.
Het tweede dat mij opvalt is de verdeeldheid onder christenen op dit punt. Ik zou verwachten dat christenen alleen zouden leven uit het geloof dat aan God alle macht is. Een menselijke afgeleide van die macht kan natuurlijk bestaan, maar het is en blijft een menselijke afgeleide. Geen enkele koning is “the real thing”. Lees de bijbel maar. Zelfs door God aangewezen koningen zijn het niet. Ook zij stellen de Allerhoogste teleur in hun machtsstreven. Geen enkele koning is a priori bejubelbaar als “Gods gift”, hoeveel profetieën je er ook over uitspreekt. Christenen, die dat wel doen, doen er goed aan om de bijbel te lezen op die plekken waar een profeet, priester of koning wordt gezalfd. De toon op die plekken is beduidend anders dan die van christenen, die nu tegen de nieuwe koning zeggen, dat God hem voor deze dag gemaakt heeft. Christenen doen er goed aan om in de politieke arena de Naam van de Allerhoogste niet aan mensen of programma’s te verbinden, want het is altijd onteren van de Naam van de Allerhoogste.
In de derde plaats wordt gesuggereerd dat als iemand zijn mond houdt in deze hij er zich veel “te gemakkelijk” van af maakt. Dat verwijt kreeg ik te verwerken. Mijn tegenwoord is dat de mallotige publieke bewegingen van na de verkiezingen (protesten, beurskoersen, verwachtingen en voorspellingen) mijns inziens veelal getuigen van het willen laten horen van de eigen stem en niet van werkelijk constructieve bijdragen aan de maatschappij van vandaag. Ik snap die bewegingen wel want het zijn stuk voor stuk manieren om veiligheid te zoeken in een wereld, die je opeens niet meer kunt overzien. Vaak denk ik zelfs dat deze geluiden een nauwelijks verholen verlangen naar macht zijn. Maar van een christen verwacht ik toch eerder dat hij zijn vertrouwen op God stelt, doet wat God van hem vraagt, welke machthebber er ook aan het roer staat. En dus zal iedere christen vandaag de naaste liefhebben, die God hem vandaag geeft, en belijden dat koningen mogen brullen wat ze willen, maar dat zij geen macht zouden hebben als God het niet op zijn minst had toegelaten.
Ten vierde is wat we nu zien gebeuren niet meer dan het falen van de democratie. Over de gehele wereld komen totalitaire leiders op. Dat is niet meer dan logisch. De democratie werkt alleen maar zolang het economisch voor de wind gaat en die economische groei moet binnenkort wel ophouden, want de aardbol is uitgeput. Mensen zien dat, voelen dat en denken, dat een totalitaire heerser hun buiken en huizen weer kan en zal vullen. Niets is minder waar, want een totalitaire heerser denkt alleen aan zichzelf zoals al zijn kiezers ook doen en staat daarmee diametraal tegenover God. Maar mensen zijn mensen en ze bouwen een nieuwe toren van Babel. We helpen heel democratisch de democratie om zeep. Wat wil je dan dat ik roep? Moet ik gaan herbouwen wat toch al een leugen was? Moet ik vertrouwen oproepen in andere mensen dan deze koning terwijl ik weet dat ook andere mensen niet zullen helpen? Het zou niets anders dan selectieve verontwaardiging zijn. read more

PS : Seks en drugs

De gemeente Amsterdam heeft het exploiteren van seks op de eigen agenda gezet. Er zijn panden beschikbaar gesteld voor prostitutie. Die panden zijn verkocht aan een idealistische investeerder (Start Foundation). Die investeerder stelt zich ten doel om te investeren in die gebieden waar economisch kansarme mensen op weg geholpen moeten worden. Dat is op zich een uitstekend idee. Nu zullen er in die panden dertig tot veertig prostituees aan de slag gaan. Deze prostituees komen daardoor uit de greep van pooiers, mensenhandelaars en andere criminelen. Ook dat is een mooi ding. Daarbij wordt er door My Red Light (een nieuwe stichting) een programma ontwikkeld om die dames, die uit het vak willen, verder te helpen op de
arbeidsmarkt. Ook dat is een mooi ding. Burgemeester van der Laan is dan ook in zijn nopjes. Het “oudste beroep van de wereld” heeft zo een meer reguliere en beschermde plaats in de samenleving. In een radiogesprek tussen enkele betrokken werd de stelling verdedigd, dat prostitutie nu eenmaal in een brede behoefte voorziet en er op deze manier een gereguleerde en gedecriminaliseerde vorm voor is gevonden. If you can’t beat them, join them, denk ik dan. read more

Even zwijgen ….

Goed, de premier neemt zijn woorden niet terug. Een “deskundige” analyseerde dat hij niets anders deed dan electorale winst boeken. Daar heb ik geen verstand van. Dat zou dus kunnen. Misschien was het daarom voor de premier nuttig om vooral te doen alsof hij met al zijn intelligentie niet begreep waarom de “pleur op” en “tuig van de richel” uitspraken niet konden. Het kan, maar door zo te volharden zet hij Mark Rutte buiten de werkkamer van de minister-president en is de kans groor dat hij daar ook niet terug komt. read more

Premier naar Ilgun en vrienden

Ik schreef in een vorige blog (zie hier), dat we ons niet moeten laten verleiden tot het gebruik van geweldtaal. Ik geloof namelijk, dat de woorden van Jezus echt werken. Het is in mijn ogen dus heel goed om te bidden voor wie je vervolgen en te zegenen wie je vervloeken. Inmiddels is de eerste dag van de algemene beschouwingen voorbij. Ik heb gewoon gewerkt, dus de beschouwingen niet kunnen volgen. Thuis gekomen keek ik nog even de confrontatie tussen Geert Wilders en enkele andere politici over het sluiten van moskeeën terug. In ieder geval hebben ze een klein beetje geleerd de laatste tijd. Ze waren allemaal in hun taal minder gewelddadig geworden. Minder gewelddadig, nog niet vredezoekend, maar dat zal wel komen omdat ze allemaal de macht willen hebben over een half jaar. De heer Wilders kreeg op zijn suggestie om islamitische gebedshuizen te sluiten in ieder geval de analyse te verwerken dat we dan in een politiestaat terecht zouden komen. Die staat noemde hij een “vrij land”. Ieder ander zou een politiestaat niet zo definiëren. Alle andere mensen denken bij een politiestaat aan een land, waar de politie ongebreideld de macht heeft en de macht uitoefent zonder zich te hoeven of willen houden aan de grondwet. Voorbeelden genoeg in de wereld. In Nederland kan dat gelukkig niet en gebeurt het ook niet. read more

PS : Pleur op!

Pleur zelf op! Onze minister-president zou het morgen zo weer zeggen. U weet waar het om gaat? Tijdens een demonstratie voor het bewind van Erdogan waren er Turks-Nederlandse mannen, die een journalist zijn werk beletten en in de camera naar alle Nederlanders (dus ook tegen zichzelf) “Fuck you” en “pleur op!” riepen. Het was een wat groteske vertoning van mannen, die niet wisten wat ze zeiden. Premier Rutte reageerde daarop met het zinnetje “pleur zelf op!”. Dat heeft hij eerder gedaan toen hij de PVV-er Wilders antwoordde dat hij zelf normaal moest doen toen deze de premier had toegeroepen “Doe effe normaal, joh!” Goed, de premier zei later dat hij emotioneel had gereageerd, maar als premier anders sprak. Daarmee lijkt de zaak afgedaan, maar niets is minder waar. Vandaag zei hij, dat hij het morgen in die situatie weer opnieuw zou zeggen. Net als Wilders kan of wil de premier ook niet op zijn foute woorden terugkomen, maar probeert ze glad te strijken door een slap beroep te doen op emotie. read more