Stilte

Geef God de schuld (6)

“Ja, maar ….”

God en mens praten nog en het eerste antwoord van de mens was to the point. “Ik hoorde u en verborg mij, want ik ben naakt.” Maar hoe kon de mens dat weten als niemand hem dat heeft verteld? Natuurlijk is het feit daar. De mens droeg geen kleding. Maar de schaamte-lading van naakt zijn heeft hij alleen zichzelf verteld. En dat is een erg ingewikkeld psychologisch proces. Schaamte was er niet toen alles volgens God nog “zeer goed” was. “En zij waren beiden naakt, Adam en zijn vrouw, maar zij schaamden zich niet.” (Gen. 2:25 HSV) En nu was het er opeens wel en daarom verborgen zij zich op het moment dat de stilte van de avond hen als stem van God in het hart klonk. Zij verborgen zich in de natuur. Een wat dwaze reactie zagen we al. Maar de mensheid doet tot op de dag van vandaag hetzelfde. Wij verbergen ons in uiterlijke fraaiheid of juist in schaamteloze naaktheid. Wij verbergen ons in macht over medemensen of juist in machteloosheid. Maar diep van binnen klinkt in de stilte onuitroeibaar de vraag: “Mens, waar zit je nu?” En hoeveel je er ook bovenop stapelt op een dag, in de stilte van jouw levensavond, komt die vraag als laatste vraag van de aardse tijd onbedwingbaar naar boven. Vlak voor je laatste adem en een paar uur voordat je wordt afgelgd en je in al je resterende naaktheid zichtbaar wordt. read more

Geef God de schuld (5)

“En zij hoorden ……

Dit blogje begint met een heel ingrijpend woord. “Zij hoorden de stem van God in de avondwind.”

Je kent me inmiddels een beetje en kunt weten dat er een leesvraag komt. Lees ik nu goed dat zij bij het vallen van de avond, toen alles tot rust kwam, in de wind de stem van God hoorden? Wat is deze stem anders dan de stem van de slang? Wat maakt dat deze stem geen projectie is? Voor doorgewinterde gelovigen kan dit een dodelijke vraag zijn. We willen immers dat God letterlijk spreekt, hoorbaar spreekt en niet als een “stille stem in het hart”. Gods stem moet onweerlegbaar zijn, niet voor tweeërlei uitleg vatbaar. Ook al weten we dat het godsvolk de echte stem van God niet kan verdragen. “Maar nu, waarom zouden wij sterven? Want dit grote vuur zou ons verteren; als wij de stem van de HEERE, onze God, nog langer zouden horen, zouden wij sterven.” (Deu. 5:25 HSV). Dus wat wij wensen (de “echte” stem van God) verdragen we niet. Hoe kan God dan terugkeren en tot ons spreken? “Zij hoorden de stem van God in de avondwind.” Letterlijk staat er zelfs, dat zij de stem van God hoorden “als” of “in” de “geest van de dag”. read more

De post-individualistische kerk (5)

Ik ben er. Ieder mens kan dat zeggen. ….. Even mediteren graag …… Is dat zo? ….. Kan ieder mens dat zeggen?

Als ik dacht in mijn vorige blogje al tot op het bot te zijn gegaan, er is toch nog een stapje dieper. Er zijn mensen die deze woorden niet uit hun mond kunnen krijgen: Ik ben er. Uiteraard kun je denken aan mensen die niet kunnen spreken of schrijven. Zij kunnen het niet zeggen. Maar denk ook eens aan mensen die buiten bewustzijn zijn. Maar denk nu vooral aan mensen die zo klem zitten dat deze drie woorden hen echt teveel zijn: Ik ben er. Hoe ze ook hun best doen, ze krijgen het hun str*t niet uit. Ik zeg het bewust zo om de intense emotie er achter een beetje voelbaar te maken. Hun wereld is zo zwart en gesloten dat de woorden “ik ben er” niet meer passen bij hun levensbesef. Waarom hun wereld zo zwart is valt alleen per persoon te beantwoorden. Psychische problemen, persoonlijkheidsstoornis, posttraumatische stress, onoverzichtelijke schuld en nog veel meer ellende. read more

Wat een stilte (5)

^{Geschreven op de dag na het synodebesluit aangaande vrouw en ambt in de CGK}

Onze …

Wie zijn die “onze” als Jezus ons leert het gebed te beginnen met “Onze Vader”? In mijn stilte kijk in gedachten om mij heen. Zijn “onze” alle mensen die het gebed uitspreken? Of zou Jezus als Jood alle Joden bedoelen? In de lijn van mijn voorgaande blogjes neig ik naar alle mensen. Dat is dan wel mijn geloofsuitspraak omdat ik geloof dat alle mensen hun oorsprong, hun schepping, hun zijn in God hebben. Sommigen zeggen dat God alleen Vader is voor hen die door het geloof zijn aangenomen als Zijn kind. Ik zou het wat anders zeggen. Er zijn mensen die het vaderschap van God beamen en er zijn mensen die dat niet doen. Maar dat laat onverlet dat God Vader is. Onze Vader. read more

Wat een stilte! (4)

Vader

Zo begint Jezus het gebed dat Hij ons leert. Je herkent het woord misschien als ik Abba schrijf. Wat mij overvalt is dat het rumoer aanzwelt in mijn stilte. Jezus heeft mij nog maar één woord geleerd en ik heb het nog niet eens voluit geschreven en het rumoer wordt voelbaar. Als ik het voluit zou schrijven zou ik “Onze Vader”, Avinoe, moeten schrijven. Maar zover ben ik nog niet eens. Ik ben pas bij de eerste twee letter van het gebed en de stilte is nauwelijks vast te houden. read more

Wat een stilte! (3)

Als in de stilte een geluid klinkt trekt het geluid door je hele lichaam. Geritsel in de hoek, een deurbel, een app-ping, een gedachte of een harde klap. Afhankelijk van de toon en klank van het geluid schrik je je een hoedje, word je bang of word je nieuwsgierig. Afgesloten van het lawaai van de buitenwereld, zit ik achter een geluiddichte deur in de stilte met alef (zie vorige blog). En Jezus zet er als begin van het Onze Vader een a bij, een klank. Dat geeft de alef geluid. Zonder klinker heeft de alef geen klank. Zonder klinker klinkt hij niet zal ik maar zeggen. Zonder klinker is hij het absolute zijn, maar ook “alleen maar” zijn. Groots, onomvatbaar, imponerend, maar tegelijk onleefbaar ruim en onzichtbaar klein. Met een klinker wordt hij hoorbaar en uitspreekbaar, benoembaar. Met een klinker kan ik hem noemen. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij met een klinker ook meteen beperkt wordt. Want waarom zou je er een a bij zetten en geen e of u? Wij Nederlanders zouden zeggen dat de a de eerste letter is van het alfabet dus dat we daar moeten beginnen. Maar dat geldt niet voor het Hebreeuws waarin Jezus onze stilte binnen komt. Daar is a gewoon één van de klanken. read more

Wat een stilte! (2)

Stilte heeft veel gezichten en veel inhouden. Ik weet het. Stilte kan een bron van leven, genezing en herstel zijn. Stilte kan ook verstikkend en doods zijn als je alleen overblijft. Stilte kan deprimeren, tot wanhoop brengen. Als je roept lijkt iedere klank te worden geabsorbeerd door geluidzuigende wanden. En niemand luistert. Was je maar dood. En dat terwijl je juist wilde leven. En als je wat zegt worden de woorden in je vermenigvuldigd omdat je de enige bent die ze hoort en kan verwerken. En dus ga je je mond houden om je eigen hart niet te vermoeien. Zolang dat als er nu iemand zou komen je geen woorden meer zou weten om je hart in uit te spreken. read more

Wat een stilte! (1)

Het lijkt op de één of andere manier nogal moeite te kosten om in onze wereld de stilte te behouden. Tussen de beeldschermen, reclame-uitingen, kranten, social media, IRL en virtuele wereld, wetenschappelijke rapporten en fake news, geloofshypes en atheïsme word ik nogal heen en weer geslingerd in mijn denken, voelen, leven en energie. In die setting groeit het verlangen naar stilte. Die vinden is al lastig om over behouden maar niet te spreken. Wellicht willen de meeste mensen deze zoektocht naar stilte ook niet aan en kiezen ze voor wat hen wél-vaart. Kiezen voor predikers die roeptoeteren dat als je echt gelooft God je beschermt en zegent en dat als je dat niet ervaart je vol moet houden te blijven roepen dat God je beschermt en zegent. Want wat je over jezelf afroept zal gebeuren. Zo waarlijk helpe jou God Almachtig! Of kiezen voor predikers die roeptoeteren dat een groot complot gaande is dat we moeten ontmaskeren. Of voor predikers die roeptoeteren dat de modellen gevolgd moeten worden en we er zo samen wel weer bovenop zullen komen. Of voor predikers die roeptoeteren dat we het geringe aantal stervenden voor lief moeten nemen omdat de schade aan de jeugd en de economie vele malen groter is. Kies er maar één die je wel-vaart, maar weet wel dat ze niet bij elkaar passen. De predikers horen niet tot dezelfde kerk. read more