afgoderij

The Great Reset (2)

Het is heel logisch dat we de komende jaren anders tegen werk, bezit en welzijn aan gaan kijken. Dat wordt niet uitgevonden en/of gepland door een aantal mysterieuze machten die wereldheerschappij nastreven. Zoals de economie, de samenleving, de visie op werk en scholing nu in elkaar steken zijn gewoon niet vol te houden. De kloof tussen arm en rijk wordt steeds breder en dieper. Het lukt ons niet om de aarde en het milieu te redden. Steeds meer mensen raken in (burnout)-problemen en al op heel jonge leeftijd hebben mensen een psycholoog nodig om het leven aan te kunnen. Er is dus sprake van ingrijpende veranderingen in de samenleving met de daarbij horende migratiestromen en herverdeling van aarde en bezit. Ons hele systeem van geld, werk en bezit moet en zal veranderen. read more

The great reset? (1)

“You’ll own nothing and be happy.” (Je zult niets bezitten en gelukkig zijn.) Het is één van de leidraden van het World Economic Forum, een denktank die zich bezig houdt met hoe de wereld er over een aantal jaren uit zal of moet zien. Deze leidraad vertelt dat er geen bezit meer zal zijn. Nu ja, alle “bezit” zal van een paar grote spelers zijn en die grote spelers maken van dat bezit een dienst aan de mensen. Dus: Je bezit een huis niet, maar gebruikt het. Het huis is van een grote investeerder, dus bezitzorgen heb je niet meer. Die investeerder stelt het jou als dienst ter beschikking. En dat doet hij ook met de auto, de trein, het voedsel, de medische zorg en ga zo maar door. Je hoeft niet superintelligent te zijn om de charme hiervan te zien maar ook de leeuwen en beren op de weg. Alles wat je als dienst wordt aangeboden geeft een ander macht over jou. Als je niet doet, denkt, spreekt of gelooft zoals de investeerder wil kan hij je het huis, de zorg en de telefoon afnemen. Hij kan je als het ware uitgummen. Een klein voorbeeld kan bijvoorbeeld de QR-code zijn. Als je die niet hebt mag je niet meer meedoen. Riep men een jaar geleden nog dat niemand zou worden uitgesloten, nu is het heel normaal om te werken aan een wet die uitsluiting regelt. Maar de QR-methode schijnt daarvoor niet geschikt te zijn omdat hij buggy is en omdat de privacywet hem daarvoor ongeschikt heeft gemaakt. Maar het is niet zo heel moeilijk om mensen te waarschuwen voor deze ontwikkeling door een beroep te doen op hun angstmechanisme. En dat gebeurt dan ook al tot in de kerk toe. Er worden preken gewijd aan dit onderwerp en diverse mensen juichen het toe dat predikanten “zich eindelijk durven uitspreken”. Maar luister je naar de preken dan waarschuwen ze op grond van aannames en met een beroep op angstmechanismen. En dat terwijl juist dominees zouden moeten weten dat de bijbel al eeuwen spreekt over deze bewegingen en een andere kant op wijst. (zie volgende blogje) read more

Het virus blijft zolang wij willen

Begrijp me goed, de titel van dit blogje is wat ingewikkelder dan je misschien op het eerste gezicht denkt. Het virus verdwijnt niet als wij het willen en het blijft ook niet als wij willen dat het blijft. Het virus is het virus. Volgens de één is het virus een natuurfenomeen dat nu eenmaal geen wil heeft, volgens de ander een boodschap van God, maar volgens niemand is het virus iets dat wij willen. De uitzondering wordt gevormd door die mensen die ons proberen duidelijk te maken dat het virus gewild en veroorzaakt is door obscure machten die iets willen dat wij niet zien. Maar niemand buiten die obscure machten wil dit virus. God ook niet? Daar kom ik zo op terug want het ligt er maar net aan wie jij god noemt. read more

Zwarte Piet

Toon Hermans zei ooit in een sketch, dat hij Sinterklaas een vervelende, nare man vond. Hij had daar ook voldoende reden voor. Hij groeide op in een arm gezin en de kinderen in dat arme gezin kregen niets of in ieder geval veel minder dan de kinderen uit rijke gezinnen. Je kunt je de confrontatie op de lagere school van die tijd voorstellen. Sinterklaas is voor Toon dus een nare man. En terecht. Sinterklaas is een commercieel belangrijk fenomeen. Een andere reden voor zijn bestaan kan ik niet bedenken. Nu ja, op scholen is het natuurlijk leuk om met pepernoten te gooien en de kinderen creatief bezig te laten zijn, maar verder is het commercie. Ik las echter dat diezelfde commercie zich steeds verder van Sinterklaas verwijdert vanwege de pietendiscussie. De retailers willen het risico niet lopen, dat ze tegenover hun klanten de verkeerde keuze maken tussen zwarte, roetveeg, blauwe of gewoon helemaal geen Pieten. Ze gaan liever inzetten op het kerstfeest als kadofestijn.

We noemen het een kinderfeest. We noemen het Hollandse folklore tot en met het gooien van eieren naar hen met wie je het niet eens bent (of gewoon omdat je het leuk vindt eieren te gooien) en het matten met de politie dat je ook kent van de uitwedstrijden van je eigen voetbalclub. He lijkt zo onderhand wel een godsdienstoorlog. En we hebben het over een verzinsel, dat al eeuwen aan kinderen wordt verteld. Wellicht zal er ooit een pedagogisch dreigen achter hebben gezeten (wie stout is de roe), maar aangezien corrigerende tikken niet meer mogen moeten we nu een andere weg voor onze machteloze gevoelens van binnen zoeken en kiezen de eieren. Een vraag is natuurlijk wel waar die machteloosheid vandaan komt. Is het de leegte van onze welvaartsstaat? Is het de verveling die over ons komt als we het laatste level van onze videogame hebben gespeeld? We noemen het een kinderfeest …. Laat Toon het maar niet horen.

Ondertussen plakt de commercie op het kerstfeest een kerstman. Ooit overgewaaid uit Europa is hij in de VS een combinatie van Father Christmas en Sinterklaas en pas goed op de commerciële kaart gezet door Coca-Cola. Zijn hulpjes zijn elfjes. Gelukkig zijn die pure fantasie, dus wie kan zich dan gediscrimineerd voelen? En wij importeren de fantasiefiguur weer terug naar Europa. Hij herinnert ons in ieder geval niet aan ons slavernijverleden, dus dat is dan weer meegenomen. Toch zou Toon niet echt blij zijn worden van deze figuur, want het onrechtvaardige in kadotoewijzing gaat nog steeds door. Maar dat komt door de wereld, die wij met zijn allen hebben gebouwd. Binnenkort gaan de armen demonstreren tegen de kerstman en zullen de folkloristisch aangelegde landgenoten (van welke etnische komaf dan ook) hen bekogelen met eieren.

Wat te doen? Als we nu eens kerst laten zijn wat het is? Gewoon een herdenken en vieren van de geboorte van Jezus Christus, die de armste onder de armen werd, de rijken vertelde dat ze ver van het Koninkrijk van zijn Vader zaten en ons allen opriep tot naastenliefde en liefde tot God. Zou dat helpen? Dan delen we alles samen in Jezus’ naam. Of zouden we dan toch weer de neiging gaan krijgen om te protesteren en in plaats van met eieren te gooien gaan dreigen met hamers en spijkers?

Dividendbelasting en Jezus

De dividendbelasting is van de baan. Het geld wordt besteed ter verbetering van het vestigingsklimaat MKB). Bedrijven zullen er van profiteren en, zo is de gedachtegang, als de bedrijven profiteren is dat goed voor de werkgelegenheid, de economie en de burgers. Dat is heel goed mogelijk. Ik ben niet de expert, die met precisie kan bepalen waar het belastinggeld aan moet worden besteed. Er zijn andere politici en organisaties, die vinden dat het geld naar de gezondheidszorg moet (een nijpend probleemgebied, want ziekenhuizen sluiten afdelingen) of het onderwijs (nog zo één waar de werkgelegenheid omgekeerd evenredig is aan het personeelsaanbod). Maar een keuze tussen de gebieden moet je van mij niet verwachten.

Wat mij wel opvalt is dat het woord van Jezus opnieuw waar wordt. Hij vertelde ooit een gelijkenis (Lukas 16) over de handelingen van een rentmeester. Een rentmeester is de bedrijfsleider op het landgoed van een rijke heer. Hij gaat over alles: Opstallen, landerijen en de financiën. Deze rentmeester gooit het geld van de heer over de balk. We lezen dat hij dat doet om de schuldenaars van hun heer door malversatie van de boekhouding van hun schuld af te helpen. Daar zullen de schuldenaars niets op tegen hebben. Goed, het is naar recht van het geld en de wereld onrechtvaardig, maar als je in deze wereld met een schuld van een € 50.000 uit je huis wordt gezet omdat je van de bijstand jouw huur niet meer kunt betalen is het gewoon heel prettig als de penningmeester van de woningbouwvereniging je op het kantoor roept en voor jouw ogen de schuld uit de boeken gumt. Je snapt het niet. Het zal wel goed zijn. Je bent in ieder geval heel blij.

Onrechtvaardig (financieel) is het wel. En wij denken dat de heer dat wel zal vinden. Maar niets ie minder waar. De heer vindt de actie van de rentmeester uitstekend! Prijzenswaardig! Maar, denk je dan, dan is er toch niets aan de hand? Waarom zegt die heer dan tegen de rentmeester dat hij geen rentmeester kan blijven? Kijk, dat zegt hij omdat hij weet wie de klagers zijn. De heer klaagt niet. De rentmeester klaagt niet. De schuldenaars klagen niet. Wat is dan het probleem? Het probleem zijn zij, die niet genoemd worden. De mensen, die menen recht te hebben op de rijkdom van de heer. De erfgenamen, de vriendjes, de mensen, die azen op zijn miljoenen en geen oog hebben voor de noden van schuldenaars. “Hun schuld is toch hun eigen schuld”, zeggen zij die een gemoedelijk leventje hebben. Dan moeten ze het zelf maar uitzoeken en niet teren op de pot van de heer. De klagers zijn de mensen, die graag delen in de poen. “The Old Boys network” van de gegoede middenklasse en daarboven.

“Het is ONS geld”, hoor ik in het dividenddebat mensen roepen. Het zijn de belastingbetalers, die het moeten opbrengen en die zien niets van de welvaart. 1,5 % koopkrachtwinst is een zeepbel, want het leven wordt procenten duurder. Het is ONS geld! Nu weet ik niet of die € 1.900.000.000 naar het bedrijfsleven moet. En het heeft ook de schijn, dat premier Rutte en de VVD het eind van de gelijkenis willen waarmaken. “Als wij ze nu spekken, krijgen we straks een plekje aan hun tafel.” (Een wat aparte variatie van Lukas 16:9). Maar ik zelf geloof niet dat dat zo is. Er staat immers dat dat alleen maar geldt als de god van het geld (Mammon) je in de steek laat (dat is: Als je sterft). Wat ik wel denk is dat de mensen, die klagen over de besteding van de miljarden ook de mensen zijn, die menen dat ze zelf tekort komen. En hoe sterker die roep wordt hoe minder een regering kan doen. Partij in de regering zijn levert meestal een verkiezingsverlies op, omdat de mensen vinden dat ze niet genoeg van de koek hebben gekregen. Dat is wat de heer in de gelijkenis ook zegt: Je kunt geen rentmeester meer zijn. De mensen vertrouwen je het geld niet meer toe waarvan zij denken dat zij er recht op hebben. Het woord van Jezus wordt dus opnieuw waar: Je kunt geen rentmeester meer zijn. Het zou me ook verbazen als er een kabinet Rutte-IV komt.

En Jezus? Hij deelde uit, al Gods rijkdom van genade, liefde, medemenselijkheid, samen delen en wat al niet meer. Dat kon Hij nooit volhouden en ze hebben hem er om vermoord. “Ze”? Kijk naar de politieke realiteit en zie, dat wij nog steeds met zijn allen de mens vermoorden, die uitdeelt waar wij recht op menen te hebben. De dood zit niet in de moord op de uitdeler. De dood zit in de moordenaar, die verder leeft met “zijn” geld totdat die hem ontvalt en er geen eeuwige tenten meer zijn.