Arme kant

heregodje

In sommige kamers van de wereldkerk wordt het kerstfeest op een zeer sobere manier vorm gegeven. De bijeenkomsten heten in die kamers geen vieringen maar erediensten en die erediensten zijn niet aangekleed met kersttakken, kaarsen of een kerststal. Een oudere dame, die deze erediensten gewend is, had een kleinkind te logeren in de kerstvakantie en wat is dan passender dan dat je ook samen de erediensten niet verzuimd. Nu wil het geval dat de generatie tussen oma en kleindochter het best belangrijk vond dat kleindochter ook kennis maakte met de leef- en geloofswereld van oma. Moeder (of dochter, het ligt er maar aan van welke kant je het bekijkt) was zich dus terdege bewust, dat kleindochter (haar dochter) met oma (haar moeder) mee zou worden genomen naar de erediensten in het zwart en donkerblauw. Ze had daar in zoverre zorgen over, dat ze vermoedde dat die diensten nog steeds niet (evenals in haar jeugd) op kinderen zouden zijn afgestemd. Maar dat ware dan maar zo, dochterlief had nog veel te leren. Toen moeder haar dochter weer had opgehaald vroeg ze in de auto naar huis hoe de logeerpartij was geweest. Er volgden warme woorden en herinneringen over de dagen met oma. Eén herinnering deelde ze later met mij. Dochter had gezegd: O ja, mam, ze hebben daar kerstfeest zonder heregodje (kerststal). read more

Herman.

Op een muurtje in de zon. Slonzige, vuile kleding. Ongeschoren en naast zich een linnen rugzak. Handen samen tussen zijn knieën. Hij kijkt op, kijkt mij aan. In zijn ogen zie ik zijn kinddagen, zijn vrienden van vroeger, zijn strijd en overwinningen, zijn vermoeidheid en verliezen. Maar nog dieper dan dat zie ik zijn vertrouwen in mij, een lichtje van blijdschap en vrede. Hij weet dat hij nu eten krijgt en een douche. Zonder vragen en zonder verwijt. Hij is de belichaming van wat ik zelf altijd tegen mensen zeg: De armen zijn een gave van God aan de rijken. Dat vindt hij zelf wellicht niet. Hij is God allang kwijt, want God had hem gemaakt. En laten we er niet omheen draaien: Wat moet hij met God als er in Gods Naam niet een mens op zijn pad komt die hem aankijkt en een douche geeft? Mag hij bij God thuis douchen? read more

vijf centra

Het kabinet is gered. Dat is om een heel aantal redenen toe te juichen. Er liggen namelijk heel zware dossiers, die nodig aangepakt moeten worden. Er zijn zorgen te over, die de aandacht vragen, en het zou voor veel mensen een ramp zijn als die zorgen langer zouden blijven liggen. Denk aan de grote problemen in de zorg. Denk aan de bankenkwestie, die verre van opgelost is. Denk aan de jeugdproblematiek en dan met name de behandeling van jongeren, die jeugdzorg nodig hebben. Denk aan de aanpak van dreigende terreur, de dreiging vanuit het Oosten en de economische motor, die nog steeds niet zo jofel draait. Dus een kabinetscrisis zou grote problemen veroorzaken.
Dus moet je iets met de illegale medemens, de uitgeproduceerde asielzoeker. Je moet in ieder geval voor de bühne een akkoord bereiken om je vervolgens weer aan andere onderwerpen te kunnen wijden. Voor de bühne? Ja, want het probleem los je niet op met het bereikte akkoord, maar daar lijken zo’n beetje alle commentatoren, die ik lees, het wel over eens. Maar waarom laten we de regering dit probleem oplossen? Waarom doen we zelf niet onze voordeur open en stellen een logeerkamer ter beschikking? Ik kan de grote stroom ook niet aan, maar mijn logeerkamer is doorgaans bezet, de stoelen aan tafel ook en iemand een beker koud water geven is volgens Jezus al de hemel op aarde. Dus ik leef in de hemel! read more

Bed, bad en brood

Een uitermate ingewikkelde kwestie, waar niemand een oplossing voor heeft. Op het moment van schrijven breekt politiek Den Haag zich het hoofd over deze kwestie. Het lijkt alsof PvdA en VVD, de coalitiepartners, mijlenver uit elkaar liggen op dit punt. Lijkt, want schijn bedriegt. Beide partijen willen aan uitgeprocedeerde asielzoekers geen blijvende plaats in ons land geven. Daarover zijn ze het eens. En ze zijn het ook eens over het feit, dat er uitgeprocedeerde asielzoekers zijn, die niet naar een ander land kunnen vertrekken. Het verschil van mening bestaat over de vraag of de staat BB&B moet verschaffen aan uitgeprocedeerde asielzoekers, die binnen onze landsgrenzen zijn. read more

Terugtrekkende overheid heeft kerk nodig

De kerk (en de moskee en de synagoge, en …) is zo’n beetje de laatste georganiseerde plek in Nederland, waar mensen elkaar helpen. Dat gebeurt gewoon. In de ene gemeente iets meer en beter dan in de ander gemeente. En in de ene kerk op een andere manier dan in de andere kerk. Dat zal sterk afhankelijk zijn van de setting van de kerk zelf. Maar het gebeurt. Vroeger werd er wel eens (en ook wel eens terecht) snerend gedaan over de bedillerige diaconale hulp van de kerk. Maar als het de laatste plek is heb je niet echt meer reden om te mopperen. read more