Mijmeringen

Kind van de duivel

Dankzij diverse kerken en scholen is een liedje met bovenstaande titel een hit geworden. “Ik ben een kind van de duivel”, zingt Tim Kimman. Het verdere van de tekst (zie beneden) maakt duidelijk dat hij niet wil dat zijn moeder verdriet over hem heeft als hij zal zijn overleden. (Ik vereenzelvig Tim even voor het gemak met de ik-figuur uit het liedje. Dat komt omdat ik doorgaans zelf alleen teksten zing waar ik achter kan staan en mezelf in terug vind.) Geen moederverdriet over mij dus. Daar kan ik inkomen. Moederverdriet vertelt van verwachting en verlies, van trots en schaamte. Door de ogen van mijn moeder kijkt de aarde mij vragend en verwachtingsvol aan: Wie ben jij? Wie ben jij voor de ander, voor de wereld, voor jezelf? En als kind vraag je je dan af of jouw moeder jou heeft gedragen en opgevoed voor het leven dat je nu leidt. Klopt mijn leven met de moederliefde? Mama, niet huilen! Wat zeg je nu? Wil je de verwachting en hoop in de ogen van jouw moeder niet zien? read more

De langzame kerk

Pap, mag ik jouw vest lenen? Er was een tijd, dat hij het vroeg, toen een tijd dat hij het gewoon deed en ik moest raden waar mijn vest was. Nu gaat alles in goed overleg. Het gaat om een houthakkersvest, dat ik zolang ik mij herinneren kan in mijn vakanties en op mijn trektochten draag. Zolang ik mij herinneren kan …. Dat is bij mij meestal een kwestie van geen zin hebben in precies uitzoeken wanneer het eerste jaar was. Ik moet in ieder geval al volgroeid zijn geweest toen ik hem kreeg. Het was volgens mij in de herfst van1979 en dat zou het vest net zo oud maken als de twee-eenheid van Ria en mij. Leuke gedachte … Dat dan weer wel. read more

GvS IX – Het hekje.

Als kind hoorde ik ooit een dominee in de kerk spreken over “de gelijkenis van de verloren zoon”. Zo wordt doorgaans het verhaal genoemd, dat staat opgetekend in Lukas 15:11-32. Ik weet niet meer wat de voorganger er allemaal over zei, maar één ding is mij bij gebleven. De dominee tekende de vader als een grijze man, die de hele dag bij het tuinhekje stond te turen in de richting waarin zijn zoon verdween. Een levendig en toch stilstaand beeld. Het beeld heeft steeds weer nieuwe vragen bij mij opgeroepen. Eerst eenvoudige vragen. Waar zou het tuinhekje van gemaakt zijn? Zou het een hekje in een hoge heg zijn of in een hekwerk dat net zo laag en doorzichtig is als het hekje zelf? Waarom zit het hekje dicht? En meer van die vragen. Je kunt je als kind maar druk maken. Later kwamen er wat andere vragen. Kwam die zoon door al dat uitkijken nu sneller terug? Keek de vader zijn zoon als het ware terug? Bracht iemand hem een kopje koffie daar bij het hek? Moesten ze hem steeds roepen voor de maaltijd? De vragen zullen zeker met mijn toenemende leeftijd te make hebben gehad. Zoals in ieder geval ook de vraag of die vader niet beter kon omgaan met de andere zoon, de werknemers en de boerderij? Zouden die zich niet schromelijk in de steek gelaten voelen door die vader? Waar was de moeder van die jongen eigenlijk? Bleef zij ook bij het hekje staan? Ondertussen realiseerde ik me bij weerkeer dat het verhaal voor mij nooit verder kwam dan daar bij het hek. Slechts een enkele keer (als ik er zelf over preekte) kon ik aandacht opbrengen voor de ene zoon in zijn zelfgekozen misère of voor de andere zoon in zijn in mijn ogen terechte chagrijn. Verder leefde in mijn gedachten alleen die vader en met name de drukplek op zijn bovenbenen waar zijn lichaam de bovenrand van het hekje raakte. read more

En de dag is nog niet voorbij

Vanmorgen werd ik wakker. Beter gezegd: Ik ging verder met wakker zijn. Ik had de nacht niet of nauwelijks geslapen en lag al een paar uur te denken en bidden. De directe aanleiding waren twee dingen. Op de eerste plaats stond het veelvuldig in Almere gehoorde geluid van een diepe eenzaamheid steeds in gedachten. Ook in de kerk. Ook in de Zuiderpoort. Die eenzaamheid kun je niet weg-organiseren. We (anderen en ik) bidden dagelijks om een open hart en aandacht voor de medemens. Maar de geluiden blijven hardnekkig. Even hardnekkig blijft het geluid dat men van de ander verwacht dat hij of zij (of de kerk) daar wat aan doet. Ik weet dat die houding niet gaat werken. De ander kan nooit jouw eenzaamheid vullen of oplossen. Daar dacht ik in de nacht over en vroeg aan God wat te doen? Op de tweede plaats stonden deze nacht de binnengekomen stukken van de synode waarin werd verteld dat wij (CGK) mensen, die homo zijn en als homo leven dienen te weren van het avondmaal. Die woorden staan haaks op mijn hart, dat zegt dat ik onmogelijk mensen, die oprecht Christus zoeken, kan weren van het avondmaal. Ik heb echter de energie niet om de hele discussie over te doen en te weten, dat posities geen millimeter zullen wijzigen. read more

Opgedrongen

De Generale Synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken (GS-CGK) heeft besloten, dat alleen christelijke gereformeerde afgevaardigden stemrecht hebben op de christelijke gereformeerde kerkelijke vergaderingen. Dat moet ik eerst even uitleggen voor die lezers voor wie dit abracadabra is. Snap je de zin wel ga dan verder bij punt 2.

1. De GS-CGK is een vergadering van enkele tientallen mannen, die landelijke beleidszaken behandelen voor de Christelijke Gereformeerde Kerken. Die kerken (ongeveer 70.000 leden) vormen één van de vele smaken, die de Nederlandse kerk rijk is. Daarbij zijn er binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken ook weer heel veel smaken geloof en geloofsbeleving. Het is een soort groentensoep aan vormen en gebruiken. Ze hebben echter wel het geloof in Jezus Christus, Zoon van God en Redder, gemeenschappelijk. Ze vieren dat geloof alleen op verschillende manieren. Om nu naar een regionale of landelijke vergadering van die kerken te worden afgevaardigd namens jouw plaatselijke kerk moet je lid zijn van één van die kerken. Logisch. Nu wil het geval, dat veel van die plaatselijke kerken al niet meer alleen CGK zijn. Het zijn federatiekerken, samenwerkingsverbanden van leden van diverse landelijke kerken. Zo is de Zuiderpoort in Almere een federatiekerk van mensen, die behoren bij de CGK en de NGK. In Almere is samen optrekken belangrijker dan een eigen smaak isoleren. Er zijn dus mensen in de Zuiderpoort, die lid zijn van de NGK. Die mensen mogen van de GS-CGK niet naar een CGK-vergadering worden gestuurd. Nu ja, ze mogen wel naar binnen en ook wel iets zeggen, maar ze mogen niet meebeslissen. Dat is de uitspraak, waar ik op doel. Snap je het nu nog niet dan raad ik je aan om in die gezegende onwetendheid voort te leven en Christus te dienen in jouw lokale kerk. Je bent door de Geest gevrijwaard van onheilig gemanipuleer. Stop dan hier met lezen en ga iets zinnigs doen. read more

Beledigen

Of ik het acceptabel vind, dat in de Nederlandse samenleving mensen elkaar beledigen? Het was een vraag uit een onderzoek van EenVandaag naar aanleiding van het Minder-proces. Ik kon ja of nee kiezen, geen andere mogelijkheden en ook geen mogelijkheid om het antwoord toe te lichten. Ik heb “ja” geantwoord. Dat klinkt misschien vreemd, maar in het kader van het Minder-proces is het een heel verdedigbaar antwoord. Beledigt Geert Wilders sommige landgenoten? Nee, dat doet hij niet, net zo min als hij namens de Nederlandse bevolking spreekt, zoals hij zelf steeds beweerd. Goed, er zijn aardig wat Nederlanders, die zijn woorden toejuichen, maar ik denk zelf, dat dat slechts een kleine minderheid van de miljoenen is. Maar hij beledigt niet. read more

Ik denk niet dat God nodig is …

… om moleculen zo ver te krijgen dat ze iets maken dat levend is. Aldus prof. Sijbren Otto van de RU Groningen. Gedurende een onderzoek van andere aard stuitte zijn team bij toeval op dode moleculen die zich begonnen te kopiëren en zelfs andersoortige moleculen begonnen voort te brengen. Daarover geïnterviewd maakte de hoogleraar boven geciteerde opmerking. Deze zinsnede levert natuurlijk weer heel mooie filosofische en godsdienstige discussies op. En er zullen uiteraard ook weer heel wat meer en minder bevlogen gelovigen zijn, die hun god zullen willen verdedigen. En dan maakt het niet uit hoe je die god noemt. De één zal hem / haar Evolutie noemen, de ander Allah, een derde Toeval, een vierde Jahweh en een vijfde Weet-niet. Het leuke van de opmerking van prof. Otto is, dat hij waar is voor welke god dan ook en daarom ook meteen niet waar voor welke god dan ook. read more

Papillomavirus en Truvada

Of we ook niet alle jongens zouden moeten inenten tegen het HPV, het Humaan Papillomavirus? Of we Truvada, het anti-HIV medicijn, niet op de Nederlandse markt moet toelaten om onbeschermde seks mogelijk te maken? Of de SGP-campagne tegen overspel-reclame niet gruwelijk out-of-date is? En ga zo maar door.

Bij al dit soort berichten bespringen mij een aantal gedachten. Allereerst is er de gedachte dat het voor de maatschappij in zijn geheel en voor het individu in het bijzonder het goedkoopst is en het minst schadeberokkenend wanneer we allemaal één sekspartner voor het leven zouden hebben. Geen kans op SOA’s, geen peperdure medicijnen nodig, geen levensverkortende risico’s, geen ingewikkelde therapieën voor allerlei beschadigde mensen en ga zo maar door. Gewoon één op één in een levenslang verbond. Het geld dat we zo in de zorg besparen kunnen we een andere nuttige bestemming geven, bijvoorbeeld een gratis reis bij 25-jarig huwelijk. Natuurlijk is dat mateloos ouderwets, een illusie, een beperking van vrijheden, volstrekt onrealistisch en wat al niet meer. read more

Naastenliefde (3)

Liefde voor jouw naaste is onvoorwaardelijk. Er is geen voorwaarde te stellen voor jouw liefde voor de ander. Stel je voor, dat het wel zo was. Welke voorwaarde zou je dan stellen? “Als jij ….. dan zal ik van je houden.” Sta hier even bij stil en weet dat dit geen liefde is. Het is hooguit een poging om de wereld naar jouw eigen hand te zetten. Mensen moeten voldoen aan jouw beeld en wens, maar dan heb je de medemens niet meer lief. Je bent gaan houden van het beeld, dat jij maakt van die mens. Misschien moet je nog wel scherper zijn en zeggen, dat je de ander alleen maar liefhebt uit liefde voor jezelf. Ten diepste zou dat dan liefde zijn voor jouw eigen beeld, jouw eigen zijn, jouw eigen gemak, jouw eigen inrichting van het leven. Een voorwaardelijke liefdesverklaring is dan ook in mijn ogen per definitie een liefdesverklaring aan jezelf. read more