Mijmeringen

Wat een stilte! (2)

Stilte heeft veel gezichten en veel inhouden. Ik weet het. Stilte kan een bron van leven, genezing en herstel zijn. Stilte kan ook verstikkend en doods zijn als je alleen overblijft. Stilte kan deprimeren, tot wanhoop brengen. Als je roept lijkt iedere klank te worden geabsorbeerd door geluidzuigende wanden. En niemand luistert. Was je maar dood. En dat terwijl je juist wilde leven. En als je wat zegt worden de woorden in je vermenigvuldigd omdat je de enige bent die ze hoort en kan verwerken. En dus ga je je mond houden om je eigen hart niet te vermoeien. Zolang dat als er nu iemand zou komen je geen woorden meer zou weten om je hart in uit te spreken. read more

Wat een stilte! (1)

Het lijkt op de één of andere manier nogal moeite te kosten om in onze wereld de stilte te behouden. Tussen de beeldschermen, reclame-uitingen, kranten, social media, IRL en virtuele wereld, wetenschappelijke rapporten en fake news, geloofshypes en atheïsme word ik nogal heen en weer geslingerd in mijn denken, voelen, leven en energie. In die setting groeit het verlangen naar stilte. Die vinden is al lastig om over behouden maar niet te spreken. Wellicht willen de meeste mensen deze zoektocht naar stilte ook niet aan en kiezen ze voor wat hen wél-vaart. Kiezen voor predikers die roeptoeteren dat als je echt gelooft God je beschermt en zegent en dat als je dat niet ervaart je vol moet houden te blijven roepen dat God je beschermt en zegent. Want wat je over jezelf afroept zal gebeuren. Zo waarlijk helpe jou God Almachtig! Of kiezen voor predikers die roeptoeteren dat een groot complot gaande is dat we moeten ontmaskeren. Of voor predikers die roeptoeteren dat de modellen gevolgd moeten worden en we er zo samen wel weer bovenop zullen komen. Of voor predikers die roeptoeteren dat we het geringe aantal stervenden voor lief moeten nemen omdat de schade aan de jeugd en de economie vele malen groter is. Kies er maar één die je wel-vaart, maar weet wel dat ze niet bij elkaar passen. De predikers horen niet tot dezelfde kerk. read more

What about him?

De bijbel is bizar realistisch en meteen uiterst irreëel. De man die de missie verraadt, de goede aan de schandpaal (het kruis) nagelt en geen woorden vindt om zijn daden te verklaren, laat staan er excuus voor te vragen wordt leider van de missie, vervangt de goede en vindt meteen woorden om naar een ander te wijzen. Hoe realistisch wil je het hebben! Bijbelgetrouwe lezers zullen meteen weten waar ik het over heb en over wie ik het heb. Petrus in Johannes 21. Daar lezen we hoe Jezus omgaat met een verrader die geen berouw toont, zegt dat hij het toch echt goed bedoelt en vervolgens de aandacht naar een ander verlegt. Tot onze ontzetting maakt Jezus deze man tot herder van weerloze lammetjes. Absurd! Irreëel! Alle reden om vooral niet te doen wat Jezus doet! Volstrekt buiten elke werkelijkheidszin! read more

Caroliene!!

Onder het kopje “𝐆𝐞𝐥𝐨𝐨𝐟𝐰𝐚𝐚𝐫𝐝𝐢𝐠𝐞 𝐤𝐞𝐮𝐳𝐞𝐬 𝐢𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐜𝐫𝐢𝐬𝐢𝐬” ging de heer Segers in op allerlei reacties die waren gekomen op zijn eerdere stuk waarin hij de keuze van de CU uitlegde om niet meer in een kabinet te willen zitten met de heer Rutte als premier. Zoals altijd volgde er een integer stuk, waar ik alleen de al dan niet bijbelvastheid van de VVD-ers niet zo erg in kon waarderen. Onze Nederlandse taal zit nu eenmaal vol van bijbeluitdrukkingen en bijbelse metaforen. Daarom gebruiken VVD-ers die ook en dat heeft niets te maken met hun persoonlijke keuze voor of tegen Jezus. Ook hier een verwarring van twee entiteiten, namelijk Nederlander zijn en christen zijn. Een zelfde soort verwarring als die in de vereenzelviging van de persoon Mark en de functie premier. Maar ter zake: De heer Segers liet een reactie optekenen. Ik las de reactie hier: https://www.facebook.com/gertjansegersCU/posts/1181458685624502 read more

Maar niet met die man

Er zit me op deze vroege paasmorgen iets dwars. Het kostte me ook wat nachtrust en daarom zit ik al voor zonsopgang te typen. CU-leider Gert-Jan Segers heeft gisteren bekend gemaakt dat hij en de ChristenUnie niet meer deel zullen nemen aan een kabinet met Mark Rutte als premier. Regeren met de VVD is zeer wel mogelijk, maar niet met de heer Rutte als kandidaat-premier. De reden is dat de CU niet gelooft dat Mark Rutte de zo nodige wijziging in beleid kan brengen in de vaderlandse politiek, omdat hij al helemaal gekipt en gebroed is in de doctrine die ons al zo vele grote missers heeft gebracht. Deze opstelling raakt mij als christen op de Paasmorgen. read more

“…. bid dat dit onheil ons mag verlaten.”

Woorden van de minister van Justitie Grapperhaus voorafgaand aan het kerstfeest. Hij sprak uit dat hij dit keer “onwrikbaar” was en dat de kerken alleen online diensten moesten uitzenden en alle mensen thuis moesten bidden dat dit onheil ons mag verlaten. Ik laat me niet uit over ministeriële bevoegdheid en ambtelijke reikwijdte en ook niet over persoonlijke intenties en voorbeelden. Ik zal ook zwijgen over wat ik denk als een minister mij beveelt wat ik bidden moet. Maar de oproep tot gebed raakt mij wel en daar wil ik toch wat over kwijt. Voorop gesteld: Persoonlijk bid ik dit gebed. Straks zal duidelijk worden waarom. Maar ik zal het gebed niet uitspreken als ik de gemeente voorga in gebed op zondag. read more

CGK en de tijd 3 : Bijbel als Woord van God

Ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat geen van de ambtsdragers van de CGK zal zeggen dat de bijbel niet het Woord van God is. Dit gezegd hebbend hoor ik collega-ambtsdragers denken: Ja, maar de één bedoelt er wat anders mee dan de ander. Naar ik hoop denkt niemand: Ja, maar zij bedoelen daar wat anders mee dan wij. Als dat laatste wordt gedacht is er sprake van een scheiding. Als het eerste wordt gedacht is er sprake van een gesprek. In de scheiding ben je partij, in het gesprek ben je onmisbaar onderdeel. Alle onmisbare onderdelen bij elkaar (alle CGK-ers) genomen gaat het gesprek over de ontdekking van de bijbel als Woord van God. Die ontdekking is als het goed is van al die CGK-ers een dagelijkse bezigheid. read more

CGK en de tijd 2 : kerkgenootschap

Zoals gezegd denken sommige mensen dat de CGK de huidige Generale Synode niet zullen overleven en denken anderen dat de CGK opnieuw een derde weg van eenheid zullen vinden. Dat is immers wel vaker gebeurd in dit kleine kerkengenootschap. Opkomende vraag is dan: Wat is het belang van het kerkgenootschap? Wat gaan we missen als het er niet meer is? Of waar kan men van genieten als het er wel is? Ik stel de vragen bewust positief, omdat ik er van uitga dat als mensen in de naam van Christus dingen volhouden er positieve redenen voor zullen zijn. read more

CGK en de tijd 1 : Aanvaarding

De Generale Synode (GS) van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) vergadert weer in dit najaar en volgend voorjaar. Er staan onderwerpen op de agenda die naar men zegt het voortbestaan van het kerkgenootschap kunnen bepalen. Sommigen zeggen dat de uitkomst van de GS het einde van de CGK zal zijn, anderen zeggen dat in de uitkomst het typische van de CGK zal blijken, namelijk dat men opnieuw wegen heeft gevonden om in eenheid verder te gaan. Aangezien Jezus ons leert dat we ons geen zorgen voor morgen moeten maken houd ik mij verre van speculaties en verwachtingen en kijk naar wat de dag brengt. Jezus zei immers van deze dag dat hij genoeg heeft aan zichzelf. Maar er is deze dag wel wat te zien dat ter sprake kan worden gebracht. En het is denk ik ook nodig om een aantal zaken ter sprake te brengen. Vandaar een paar blogjes over onderwerpen die mijns inziens vandaag van belang zijn met het oog op kerkelijk samenleven. Het eerste woord waar ik wat gedachten over heb is “aanvaarding”. read more