Maar niet met die man
Dit bericht is 4174 keer gelezen!
Er zit me op deze vroege paasmorgen iets dwars. Het kostte me ook wat nachtrust en daarom zit ik al voor zonsopgang te typen. CU-leider Gert-Jan Segers heeft gisteren bekend gemaakt dat hij en de ChristenUnie niet meer deel zullen nemen aan een kabinet met Mark Rutte als premier. Regeren met de VVD is zeer wel mogelijk, maar niet met de heer Rutte als kandidaat-premier. De reden is dat de CU niet gelooft dat Mark Rutte de zo nodige wijziging in beleid kan brengen in de vaderlandse politiek, omdat hij al helemaal gekipt en gebroed is in de doctrine die ons al zo vele grote missers heeft gebracht. Deze opstelling raakt mij als christen op de Paasmorgen.
De zon komt op op de dag dat we vieren dat we allemaal door en in de opstanding van Jezus Christus een nieuwe toekomst kunnen krijgen. Onder de eerste mensen die getuigen waren van zijn opstanding is ook Petrus, de man die gekipt en gebroed was in de doctrine die Jezus uiteindelijk het leven kostte. Ik heb Jezus nooit horen zeggen dat Hij wel aan het nieuwe leven wilde beginnen maar dan zonder die man, zonder Petrus. Sterker nog, Jezus maakt Petrus tot leider van de kerk van Jezus Christus. De Paasmorgen is de ochtend van het nieuwe begin, nadat in de nacht het oude gestorven leven is verdwenen in de grafrust.
Is de relatie tussen Jezus en Petrus te vergelijken met die tussen Gert-Jan en Mark? Niet één op één. Daarvoor zijn de personen en de contexten te verschillend. Maar de woorden van Segers raken wel een essentiële paas-waarde, namelijk die van het nieuwe begin. Er bestaat dus de mogelijkheid in de politiek dat als je met christenen van doen hebt je te horen krijgt dat ze veel willen en tot veel bereid zijn “maar niet met jou”. Ik denk dat de PVV het gevoel bij zo’n zinnetje heel goed zal kunnen omschrijven. Met de PVV ging het één keer goed mis in de (gedoog)regering en dat moeten ze tot op heden horen als argument waarom ze niet mee mogen doen. Je zou kunnen denken dat de heer Rutte al veel meer kansen heeft gekregen dan hij zelf de PVV gunt. Maar een christen leert dat je de medemens 70 maal 7 keer dient te vergeven. En waarschijnlijk zullen vele christenen nu denken dat die vergeving pas komt als je oprecht berouw hebt en vergeving hebt gevraagd. Maar heeft Mark Rutte berouw? En zelfs als hij zegt berouw te hebben is dat dan echt? Helaas weten we niet of en welk beleden berouw echt is, want we kunnen niet in elkaars hart kijken. In ieder geval gelooft de CU op dit moment niet dat de heer Rutte een andere koers kan en/of wil varen.
Ik weet dat zowel Mark Rutte als Gert-Jan Segers christen zijn. Voor zover ik het kan zien hebben ze op deze paasmorgen allebei een nieuw begin nodig en wens ik ze dat ook van harte toe. Waarschijnlijk beginnen ze deze week ook allebei bij Jezus Christus, onze opgestane Heer. Die Heer zal aan hen beiden vragen: Heb je me echt lief? En ik twijfel er niet aan dat zij (wellicht na wat aandringen) beiden bevestigend zullen antwoorden. Tegenover Jezus kun je namelijk niet (blijven) liegen, want Hij weet wel wat er echt in jouw hart leeft. En zij beiden krijgen de politieke taak om het volk te leiden. Ik zie ze staan voor Jezus en bij dat gezicht blijft het in mijn hart steken als ik één van twee hoor zeggen: “Wel met zijn partij, maar niet met hem!”.
Slotgedachte: Ik vertrouw een gehavende premier meer dan eentje zonder smet op zijn blazoen. Net zoals Jakob na zijn gevecht bij de Jabbok gehavend was maar wel een nieuwe naam kreeg die we tot op de dag van vandaag kennen! Van iemand van wie we weten dat hij gehavend is kunnen we ook verwachten dat hij alleszins menselijk en eerlijk zijn werk zal doen. Hij kreeg immers een tweede, vierde, honderdste, vierhonderdnegenentachtigste kans. En iemand zonder smet moet de eerste grote openbare fout nog maken, dus die pijn ligt nog vóór haar/hem/ons.
Ik wens ieder van harte de wederopstanding in Christus toe. Hij leeft! Geloof!
Geef een reactie