relatie

Geef God de schuld (7)

Wie is hier nu eigenlijk verantwoordelijk?

Genesis 3 beschrijft de aardse werkelijkheid op een nogal pijnlijke manier. De mens krijgt van God een keuze, wil zelf kiezen en kiest zelf. Maar die keuze levert een wereld van schaamte op, die begint in het hart van de mens zelf. Nu is schaamte ook een onaangename emotie. Toch is het goed er op dit moment van de serie even bij stil te staan. Schaamte is namelijk een reactie op afwijking van een norm of normen. Dat kunnen je eigen normen zijn of die van anderen. Anders gezegd: Als een lichaamsgewicht van 75 kilo als norm wordt gezien voor iemand die 1.85 meter lang is kan schaamte groeien met elke kilo die iemand van 1.85 meter zwaarder is dan 75 kg. En in dat geval maakt het niet zo heel veel uit of die norm alleen maar in jouw eigen hoofd zit of dat die norm collectief is. De kracht van de norm wordt als even sterk ervaren. Natuurlijk is de kans op schaamte wat groter als de hele wereld om je heen dezelfde norm hanteert, maar we weten ook dat wat in jouw hoofd zit zeker zo sterk is als de hele wereld om je heen. Een mens kan zelfs tegen de hele wereld in volhouden dat hij of zij te dik is en dus minder of helemaal niet moet eten. Wat de mensen die van je houden en de therapeuten ook zeggen of doen. read more

De post-individualistische samenleving (81)

Ik geloof er niets van (8) / het “ik”

Als Jezus dan zegt dat wij moeten blijven in zijn liefde en wij die opdracht serieus gaan nemen verandert onze complete levensoriëntatie. Wij raken gericht op wat hij zegt, wie hij is, wat hij doet. Maar dat is voor de individualist een bizarre verandering van levensrichting. Opeens zijn niet meer de eigen keuze, het eigen inzicht, de eigen verlangens en de eigen ontwikkeling de dingen waar je al jouw energie in stopt. Ik zeg niet dat ze verdwijnen. Integendeel zou ik zeggen. Ze worden alleen op een andere plek geboren en gevoed. Voor een individualist worden deze dingen geboren in het “ik”, het “zelf” en de noodzaak van groei en handhaving van “ik” en “zelf”. Dan heb je voor de ontwikkeling en het succes van het “ik” ook een zeer zelfgerichte strategie nodig. Dat is niet perse een egoïstische strategie. Individualisme is niet hetzelfde als egoïsme. Maar je moet wel zelfgericht zijn, want anders mis je de boot en ga je horen bij de mensen die meedobberen op de golven van de tijd maar geen eigen bestaan hebben. Maar als je je richt op de ander (in dit blogje op Jezus) die jou liefheeft om te blijven in zijn liefde verandert jouw complete oriëntatie. read more

De post-individualistische samenleving (80)

Ik geloof er niets van (7) / In de liefde

Voor de goede orde moet ik twee werkwoorden uit elkaar gaan halen. Liefhebben en houden van. Het maakt mij even niet uit of woordenboeken vinden dat ze hetzelfde betekenen. Ik heb het voor de serie nodig om een betekenisverschil te maken tussen die twee. Dat is nodig om te kunnen duidelijk maken wat Jezus nu eigenlijk bedoelt als hij zegt dat wij “in zijn liefde moeten blijven”. Ik maak in mijn gebruik een belangrijk verschil tussen deze twee werkwoorden. Als ik het over liefhebben ga hebben dan ga ik het over eenzijdigheid hebben. Je hebt iets of iemand lief omdat je dat zelf wil. Geen andere reden. Als je van iets of van iemand houdt dan is er (ook) een reden in die ander. Je houdt bijvoorbeeld van gespierde mannen of mollige vrouwen. Dan is er iets in die ander dat (mede) maakt dat je van die ander houdt. Als je de ander liefhebt dan is er geen reden in die ander. Jij geeft jouw liefde, aandacht, inspanning voor die ander omdat jij dat wil en nergens anders om. Ik weet dat je het ook anders kunt definiëren, maar ik doe het (vanwege de uitspraak van Jezus) in mijn serie zo. Houden van is in mijn serie niet per definitie zonder voorwaarde in de ander, liefhebben wel. Je hebt iemand lief omdat je iemand liefhebt en dat blijft zo. Hij of zij heeft dat maar te accepteren. En liefhebben wil zeggen dat jij jezelf (waar je kan) aan de ander geeft om de ander mooi, mooier, mooist te laten zijn. read more

De post-individualistische samenleving (77)

Ik geloof er niets van (4) / maar ….. eehhh …..

Dus (lees het vorige blog) als iemand mij zegt dat Jezus mij altijd vrede toespreekt dan is dat zo en is het aan mij daar op te reageren?

JA! ……. Blijf in zijn liefde!

Hier ligt de kern en de bron van de post-individualistische samenleving. Wij zullen met zijn allen individueel moeten ontdekken wat het zeggen wil dat iemand ons met vrede en liefde benadert omdat wij er als individu zijn. En wij zullen daarbij moeten blijven. Geen redenen in onszelf gaan zoeken waarom die ander dat zegt of vindt of doet. Die ander doet dat en vindt dat en zegt dat. Iemand die mij dat zegt zegt dat niet uit zichzelf, maar via de band van Jezus. read more

De post-individualistische samenleving (76)

Ik geloof er niets van (3) / maak zijn liefde tot jouw levensruimte

Hoe kun je liefde toelaten van iemand die je niet ziet, niet hoort, nooit hebt ontmoet en naar men zegt 2000 jaar geleden geleefd heeft? Laten we deze vraag zo sterk mogelijk maken. Ook alle pogingen die mensen doen om jou te laten zien of voelen waar de liefde van Christus is falen omdat je het niet kunt herhalen. Daarmee bedoel ik dat je wat die mensen zeggen niet als een proef kunt herhalen en de uitkomst zult bereiken die die mensen zeggen. Er is geen enkele wetenschappelijke test waarmee je hun bewering kunt bewijzen. Je kunt hooguit zeggen dat je die andere mensen wel serieus neemt, dus dat hun ervaringen voor hen waar zijn, maar verder kom je niet. Ondanks serieuze pogingen. Zo bezien is er geen liefde die je zou kunnen toelaten in jouw leven, laat staan tot jouw levensruimte zou kunnen maken. De vraag waarom je dat dan überhaupt zou doen (zijn liefde toelaten) laten we dan nog even rusten. Die komt later. Eerst maar eens: Hoe dan?? read more

De post-individualistische samenleving (70)

Gevaarlijke onzin (4)

Jezus zei tegen hem: “Als u volmaakt wilt zijn, ga dan heen, verkoop wat u hebt, en geef het aan de armen, en u zult een schat hebben in de hemel; en kom dan en volg Mij.” (Matt. 19:21, HSV)

Er is een verschil tussen de manier waarop Mattheüs het antwoord van Jezus formuleert en de manier waarop Markus dat doet. Mattheüs laat Jezus beginnen met “als je volmaakt wilt zijn” en dat doet Markus niet. Volmaakt zijn suggereert dat er een maat is van perfectie. Een definitie. Iets aan de hand waarvan je het volmaakte kunt vaststellen. Dat is wellicht “je beste zelf” willen zijn. Volmaakt vraagt om een maat aan de hand waarvan je kunt bepalen of je het doel al hebt bereikt. Het moet bestaan buiten jezelf en je eigen ideeën over jouw beste zelf. Hoe wil je anders “beste” in “beste zelf” bepalen? Het woord dat er in het Grieks staat heeft iets te maken met “je doel bereiken”. Dan zou je nog kunnen denken dat je zelf dat doel bepaalt, maar dat is niet wat de bijbel bedoelt. Het woord wordt namelijk ook gebruikt (Mat. 5:48) voor God zelf. God is volmaakt. Jezus geeft aan het streven van de man dus een godsdienstige duiding. En voor de duidelijkheid: De man die met Jezus spreekt worstelt enorm met het bepalen van het doel in en door zichzelf. read more

De post-individualistische samenleving (64)

De onderhond (5)

Er kunnen redenen zijn om de eenvoudige samenleving op grond van naastenliefde niet te accepteren. Die ga ik hier alleen niet allemaal opsommen als ik daarin al volledig zou kunnen zijn. In het kader van de “onderhond” kan ik alleen maar zien dat de post-individualistische samenleving (modder, wassen en zien) naar de achtergrond verdwijnt en de vraag stellen waarom dat gebeurt. De Farizeeën geloven niet dat de man niet kon zien en stellen een onderzoek in. Het woordenspel dat zich ontwikkelt is echter veelzeggend voor hun opstelling: read more

De post-individualistische samenleving (62)

De onderhond (3)

De post-individualistische samenleving breekt het bekende open. Het bekende gaat uit van een blinde man en ziende mensen en hoe die zich tot elkaar verhouden. Wellicht was de blinde man voor de meeste mensen een stukje decor van hun dagelijks bestaan. Jezus en de man veranderen het bekende en zijn één geworden in licht en zien. Zij zien nu allebei in velerlei opzichten. Maar let op het effect. De mensen die tot het moment van Jezus’ naastenliefde de man in hun bestaan kenden raken ontregeld. Hun wereld, hun systeem heeft een schok te verduren gehad. Ze waren gewend aan een blinde buurman, hij bepaalde mede hun dagritme en dagdecor. Men was er zo aan gewend dat als je naar de bakker ging je een extra broodje meenam voor de buurman. Of je deed af en toe de was. Of je was gewend geraakt aan de gedachte dat als je blind bent je verder ook helemaal niets kunt. read more

De post-individualistische samenleving (61)

De onderhond (2)

Het is alsof Jezus mijmert, in zichzelf de dingen op een rij zet. Hoe zat het ook al weer? O ja! “Ik moet de werken doen van Hem Die Mij gezonden heeft, zolang het dag is; er komt een nacht waarin niemand kan werken. Zolang Ik in de wereld ben, ben Ik het Licht der wereld.” En met die woorden kijkt hij naar de blindgeboren man. “Ik moet de werken doen …. Dat ben ik in deze relatie, dat is mijn plaats.” En die plaats geeft Jezus weer door te zeggen “Ik ben het licht van de wereld”. Je merkt, ik maak het niet groter dan deze ene ontmoeting. De ontmoeting tussen van Jezus en een blinde man. Jij en ik, verder niet. Samenleven na het individualisme. En Jezus maakt dat duidelijk door en in wat hij nu gaat doen. read more

De post-individualistische gemeenschap (56)

PYMWYMI (3)

Lees eerst blog 54 en 55!

De mensen in de jezusstoet zullen zeer gemengde gevoelens hebben gehad op het moment dat Jezus zegt dat hij bij Zacheüs MOET zijn. Het druist in tegen de gangbare mening van de massa over mensen als Zacheüs. Die zijn toch zelf verantwoordelijk voor hun collaboratiegedrag! Wellicht menen ze zoveel belang bij Jezus te hebben dat ze zijn gedrag van nu even door de vingers zien en meewandelen. Maar let op!

⁶ En hij (Zacheüs) haastte zich en kwam naar beneden en ontving Hem met blijdschap.
⁷ En allen die het zagen, morden onder elkaar en zeiden: Hij is bij een zondige man binnengegaan om daar Zijn intrek te nemen. read more