Geloven

De post-individualistische kerk (31)

Gevonden willen zijn

De zin van het leven is dus (zie vorige blogjes over “vinden”) volgens Jezus meer dan een idee, een eigen invulling of een individualistische keuze. De zin is iets dat jou vindt. Dat is een andere invalshoek dan je eigen zin maken of kiezen. Als naastenliefde de zin van jouw bestaan is dan zou je daar ook hetzelfde van willen zeggen, namelijk dat de naastenliefde jou “vindt”. Maar LET OP, dat is niet hetzelfde als dat een andere van jou gaat houden of dat je de liefde van een ander toe moet laten. Naastenliefde is zelf de zoeker, de verbinding, de zin en zingever. Als naastenliefde jou heeft gevonden betekent dat dat je er alles voor over gaat hebben om in naastenliefde te leven, naastenliefde te ontwikkelen, jouw leven af te stemmen op naastenliefde. Maar een tweede LET OP: Dit betekent niet dat de naaste de essentie van jouw bestaan wordt. De essentie, de zin is de naastenliefde zelf. Die naastenliefde moet jou dus “vinden”. read more

De post-individualistische kerk (30)

Spreekwoordelijk gevonden (2)

Dit blogje maakt praktisch wat we in de ontmoeting met Nathanaël zagen. Praktisch in jouw leven betekent dat je je mag afvragen hoe je als Jezus jouw naaste vindt. Waarom is dat van belang? Omdat de naaste door jouw liefde geliefde is. Hij is naaste omdat jij zijn naaste wordt of wil zijn. Sterker gezegd: Als jij jouw naaste liefhebt wordt de post-individualistisch KERK geboren. Maar ook als je als niet-Christus-gelovige deze serie volgt is het van belang, omdat in deze ontmoeting de zin van jouw bestaan wordt gevonden. Dus maken we het praktisch. Ik doe dat aan de hand van een gelijkenis van Jezus. Voor deze serie mag je wat mij betreft dus ook “zin van het leven” lezen waar “Koninkrijk der hemelen” staat. Dan houden we het voorlopig nog bij het woord van de naastenliefde als essentie van zingeving. read more

De post-individualistische kerk (29)

Spreekwoordelijk gevonden (deel 1)

De kerk (het instituut, de menselijke organisatie, met kleine letters dus) heeft doorgaans geen goede naam. Zeker niet bij de mensen bij wie de kerk geen goede naam heeft. Dat lijkt een cirkelredenering, maar er zit voor nu een belangrijke waarheid in. Die waarheid kun je naar boven halen als je jezelf en anderen de vraag stelt of de kerk een slechte naam heeft of de KERK? Ik ga je daar een beetje bij helpen door weer het licht te laten schijnen op een ontmoeting die Jezus aangaat. Je leest hem in Johannes 1. Daar sta ik nu bij stil, maar ik heb een tweede blogje (30) nodig om het hier gezegde praktisch te maken. read more

De post-individualistische kerk (28)

KERK in de “kerk(?)” ….

Kerk is dat wat van de Heer is, weet je nog? En dat wat van de Heer is borrelt op uit of als naastenliefde, de zingeving van ons bestaan. Althans volgens Jezus. Dat vraagt van ons wel geloof. Net als alle andere dingen die we doen in het leven. Maar wat betekenen deze woorden in de praktijk. We lopen langs een aantal ontmoetingen met Jezus en kijken naar wat Hij doet om dat vervolgens te interpreteren als naastenliefde. Dit keer komen we Jezus tegen in de kerk, maar dat woord heeft nu wel een dubbele lading. We komen Jezus tegen in de kerk als in “dat wat van de Heer is”. Laten we die KERK noemen, met hoofdletters dus. Maar we komen Jezus ook tegen in de kerk als “het instituut dat mensen bouwden”. Laten we die kerk noemen, met kleine letters dus. Dus hetzelfde woord wordt voor een geloofsideaal (KERK) en voor een gebouw of instituut (kerk) gebruikt. En dat geloofsideaal en het instituut of het gebouw zijn zeker niet hetzelfde. Deze woorden verwarren je op dit moment misschien. Wandel even mee, dan zul je het zien. read more

De post-individualistische kerk (27)

Daar is de kerk

Wil jij? Dat is de vraag van Jezus aan de naaste van de dag in blogje 26. Het is natuurlijk niet altijd de vraag aan de naaste. Die vraag is toegespitst op de situatie, zoals elke vraag dat zou moeten zijn. In blog 27 zien we een andere ontmoeting met Jezus die ook een heel andere invalshoek heeft. En ook nu een oproep aan de doorgewinterde bijbellezer om te proberen de jou bekende uitleggingen even aan de kant te zetten en te letten op wat er tussen Jezus en zijn naaste gebeurt. Je leest het hele verhaal in Johannes 4. read more

De post-individualistische kerk (25)

Geloof alleen!

Het wordt tijd om stil te staan bij de vraag wat ons nu eigenlijk drijft om de naastenliefde als zin van ons bestaan aan te nemen? Het antwoord begint bij een ontkenning. Al het andere dat je als zin van jouw bestaan kunt definiëren verliest zijn zin en waarde voor jou bij je laatste adem. We sterven allemaal op een dag en vraag je eens af wat er op aarde en van jouw aardse tijd voor jou of van jou overblijft als jouw adem stopt. (Voor de goede orde: Ik vraag niet of je gelooft in een hiernamaals.) Je zult steeds terugkomen op je naaste. Als er op aarde iets van of voor jou overblijft zul je dat vinden in jouw naaste. Jouw geld wordt verdeeld onder de mensen. Jouw roem en eer zullen blijven bestaan op die punten waar jij je naaste in zingeving hebt kunnen dienen. Jouw naam zal nog met waardering genoemd worden op die punten waar men zich jouw liefde voor je naaste herinnert. Maar wat mensen later met hun ervaring van jou doen heb jij bij leven niet in de hand. Je hebt geen flauw idee wat men in jouw lijkrede zal zeggen over jouw aardse bestaan. Zelfs dingen die jij als heel positief hebt ervaren kunnen als eigenwijs en eigen gerijd worden gememoreerd. Dus wat drijft jou in jouw aardse tijd? read more

De post-individualistische kerk (23)

Alles wat je aandacht geeft groeit, maar groei is niet gelijk aan zinvol.

Dit keer begin ik met een waarschuwing. Kijk uit dat je niet in de valkuil van de kwantiteit stapt. Het is de valkuil waar miljoenen in vallen. Kwantiteit lijkt in onze samenleving de maat te zijn voor kwaliteit en zin. 1000 volgers is beter dan 50 volgers. Je zult wel iets meer te zeggen hebben of populairder zijn. Maar 1000 valt in het niets bij 17 miljoen. Heb je er zoveel dan ben je toch echt maatschappij- en zinvernieuwend en een must voor de moderne mens om zin in zijn leven te ontdekken. Maar niets is minder waar. De waarheid en de zin liggen niet in de hoeveelheid. Heer Olivier B. Bommel kon vaak zeggen: Veel is lekker en lekker is goed. Daarmee hekelde Maarten Toonder de samenleving waar meer als goed wordt gezien en kwantiteit de norm voor zinvol wordt. read more

De post-individualistische kerk (22)

Waar zitten we nu?

We zitten bij een hele kleine, eenvoudige actie die de wereld veranderen gaat. De glimlach die jij uitzendt naar iemand. De hulp die jij biedt aan een ander. De aandacht die jij geeft aan een ander. Een seconde, een uur, een euro of wat dan ook. Het verbindt jou met een ander, een naaste. Het is liefde voor die ander, die die ander tot een geliefde maakt. Je hoeft hem niet van tevoren te kennen, hij hoeft je er niet naar te hebben gevraagd. Het kan een toevallige, autonome actie zijn die in de tijd lijkt te verdwijnen zodra jij de hoek om gaat en die persoon al niet meer ziet. Wat heb jij gedaan? Je hebt de wereld wezenlijk veranderd. En als je dat in kleine daden leert zien zul je steeds grotere daden aandurven, maar zullen de daden ook steeds ingewikkelder worden. Ik heb bijvoorbeeld moeten leren om de daklozen op het plein niet zomaar € 5,- voor wat eten te geven, maar met ze op te lopen naar de Albert Heijn, met hen te praten, naar hen te luisteren en lunch voor ze te kopen. read more

De post-indivudalistische kerk (21)

God IS liefde …..

Kun je je voorstellen dat als jij vandaag begint met een liefdevol gebaar naar jouw naaste dat dat gebaar zich zal vermenigvuldigen door de dag heen? Stel je stapt de deur uit en schiet net even de buurvrouw te hulp, die iets niet in de kofferbak van haar auto kan krijgen. Je was het helemaal niet van plan toen je de deur uitstapte. Het was een inbreuk op jouw voornemen. Je gaf jezelf aan de buurvrouw terwijl je diezelfde tijd gepland had te besteden aan het van het slot halen van jouw fiets. Het is een inbreuk op jouw eigen plan. Je geeft een stukje van jouw leven weg. Je plant iets in het hart en de emotie van de buurvrouw. Hoe onbenullig het voorbeeld ook is, het is naastenliefde in de meest zuivere vorm. Kun je je voorstellen dat de ogen van de buurvrouw diezelfde dag open staan voor mensen die ook hulp nodig hebben bij iets dat ze niet alleen kunnen? Ik ga ervan uit dat jouw antwoord “ja” is, omdat je zelf die stap naar de buurvrouw hebt gezet. Wat jij doet verwacht je ook van een ander. Maar het kan ook “nee” zijn. Dat kan echter alleen maar als jij niet zo’n hoge pet op hebt van jouw buurvrouw. En als dat terecht is, als de buurvrouw geen hoge per waard is, dan heb je helemaal een daad van naastenliefde verricht en de mogelijkheid gecreëerd dat een mens van wie jij niet zo’n hoge pet op hebt misschien vandaag voor het eerst over de grens van de naastenliefde zal gaan stappen. read more

De post-individualistische kerk (19)

You were my friend (Chi Coltrain)

Maar wie is die vriend uit Johannes 15:13? Weet je nog?: “Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden.” Voor of aan wie geef ik dan mijn leven om de grootste liefde te laten zien? Het aparte is dat het woord dat in de Nederlandse bijbel (en in bijbels in veel andere talen) is vertaald met “vrienden” in de originele taal van de bijbel “geliefden” is. En dan is niet het kringetje mensen bedoeld dat je op jouw verjaardag naast jouw familie uitnodigt, maar al die mensen voor wie jij uit liefde jouw leven geeft. Laten we eerlijk zijn als jij iemand voorrang geeft bij de kassa heb je die mens lief, is hij of zij een “geliefde”. De taal is anders dan dat wij het zouden doen en daarom verdient dat aandacht. Een “geliefde” is een geliefde omdat jij liefde geeft. Een door jou geliefde dus. Er is geen andere reden dan dat. read more