HeMa-lezen (2) – een voorbeeld
Dit bericht is 9088 keer gelezen!
Zeven broers. De eerste trouwt een vrouw, maar sterft voordat hij bij die vrouw een kind had verwekt. In het oude Israël was zijn broer verplicht de vrouw tot zijn vrouw te nemen en een kind op naam van de gestorven broer te verwekken. Leviraatshuwelijk heet dat. Het heeft te maken met erfrecht. Maar ook de tweede broer sterft te vroeg en dan komt de derde …. en de vierde …. tot en met de zevende. Ze sterven allemaal en de vrouw blijft alleen achter.
Het is een stukje uit de bijbel en ik zou er die zondagmorgen over spreken. Ik zei tegen mijn vrouw: “De broers zullen onderling wel hebben gedacht dat de vrouw behekst was. Zo’n vrouw wil je toch niet! Het is een zwarte weduwe.” Ik heb in de dienst dankbaar gebruik gemaakt van haar opmerking: “Je zult die vrouw maar zijn ….”
Ik was met stomheid geslagen! Hoe was het in de wereld mogelijk, dat ik dat in mijn voorbereiding niet zelf had bedacht! Maar ook: Hoe was het in de wereld mogelijk, dat ik in mijn voorbereiding niet op dat idee was gebracht! En opeens zag ik weer een stukje van de bril, die ik op heb als ik de bijbel lees. Ik ben een man en hetero. En voor zover ik kan zien zijn de boeken, die ik in de voorbereiding gebruikte, ook allemaal geschreven door hetero-mannen.
Begrijp me goed, He(tero)Ma(nnelijk)-lezen is niet de enige kleur in mijn bril. Maar op die ochtend was het toch wel heel duidelijk de uitleg-bepalende kleur van mijn leesbril. Nu zijn we in onze gemeente al zo ver, dat zowat iedere broeder of zuster zijn of haar eigen lezen naast dat van de anderen durft te zetten. Wat dat betreft word ik behoed voor ongebreideld beschadigen van anderen door mijn uitleg. Het geeft een heel mooie, leerzame sfeer van bijbel lezen, waar meer en meer duidelijk wordt dat de bijbel werkelijk boven ons staat. Niet omdat de bijbel de laatste waarheid verkondigt, maar omdat de bijbel zoveel verschillende mensen ruimte van genade geeft.
Voor de goede orde, ik kan HeMa-lezen uitbreiden met ongelofelijk veel meer manieren van lezen. Man-vrouw is niet het enige paar in de wereld. Rijk-arm, macht-onmacht, gezond-ziek, geleerd-niet geleerd, wijs-dwaas, Jood-heiden, rooms-protestant,, gevoel-verstand, gereformeerd-evangelisch en ga zo maar door. Ons bijbellezen is onderhevig aan heel veel verschillende paradigma’s. Er zijn mensen, die zeggen, dat we onbevangen en onbevooroordeeld de bijbel moeten lezen. Mijns inziens kan dat alleen gebeuren door niet-mensen. Van alle paradigma’s lijken mij de seksueel gevoede paradigma’s het sterkst en het meest ondoorzien en onbegrepen. Wij worden immers allen gedreven door onze seksuele gerichtheid en zijn dus heel slecht in staat om die gerichtheid als bril van lezen te onderkennen, laat staan te respecteren.
Zeven broers … Opeens klinkt Jezus’ woord “in de hemel wordt niet getrouwd” als een enorme bevrijding. Niet dat ik het huwelijk zo’n last vind, integendeel. Maar het klinkt haast als een belofte, dat we in de hemel niet meer gedreven zullen worden door de welhaast oneindige kracht van onze hormonale huishouding. Jezus zal toch niet bedoelen, dat we dan eindelijk pas in staat zullen zijn om zonder bril te lezen? In ieder geval is er in de hemel geen bijbel meer en zullen we zien van aangezicht tot aangezicht. Dus klinkt het woord van Jezus hier in mijn oren wel als een bemoedigende belofte.