Wat een stilte! (4)

Dit bericht is 1755 keer gelezen!

Av

Vader

Zo begint Jezus het gebed dat Hij ons leert. Je herkent het woord misschien als ik Abba schrijf. Wat mij overvalt is dat het rumoer aanzwelt in mijn stilte. Jezus heeft mij nog maar één woord geleerd en ik heb het nog niet eens voluit geschreven en het rumoer wordt voelbaar. Als ik het voluit zou schrijven zou ik “Onze Vader”, Avinoe, moeten schrijven. Maar zover ben ik nog niet eens. Ik ben pas bij de eerste twee letter van het gebed en de stilte is nauwelijks vast te houden.

Er beginnen vragen te klinken. Waarom Vader? Is God een man? Weet je wat mijn vader heeft gedaan? Ik verlang naar moederlijke tederheid en niet naar vaderlijke actie. Maar ook andere dingen. Ha, eindelijk gebeurt er wat! Die stilte was ik allang zat. Laten we iets gaan doen, uit de startblokken komen. Maak dat gebed nu maar snel af dan kunnen we aan de slag. En veel meer verschillende geluiden borrelen onder de vloer van mijn stilte, drukken de muren naar binnen en doen het plafond doorbuigen. Ze willen allemaal binnen komen en mijn stilte vullen. Ik hoor ze, voel ze en stop dus even met bidden om de stilte niet zwakker te laten worden.

Als de vloer niet meer beweegt en het achter de muren rustig is geworden kijk ik, luister ik weer naar die eerste klank. Av. Alef Beth. Begin en bron. Niet omdat het woord vader betekent, maar omdat het het begin van alles is. Er is niets voor en niets na, niets hoger en niets dieper. Alef, zijn. En Beth, het begin van mijn wereld in dat zijn.

Ik las een mooie gedachte over die eerste letter van de bijbel, de Beth. Hij ziet er uit als een bushokje, een abri, een huisje. Beth is in het Hebreeuws ook het woord voor huis. Je kunt er maar aan één kant uit. Nu moet je je wel even indenken dat het Hebreeuws van rechts naar links gelezen moet worden. Zoals al gezegd is de eerste letter van de bijbel een Beth. Van rechts naar links gezien kun je er alleen maar naar links uit.

En naar links bevinden zich alle letters van de bijbel, mijn hele wereld met al zijn lek en gebrek, met al zijn goed en kwaad. Naar rechts kan ik er niet uit. Alsof de bijbel zeggen wil dat wat er voor was niet mijn leefwereld is. Natuurlijk staat de Alef in het alfabet voor de Beth, maar we zagen al dat dat het absolute zijn is, God zelf als het ware, Zijn zijn. Daar hoor ik, aards mens niet. Ook niet naar boven om te gaan zien hoe het in de hemel zit. Ook niet naar beneden om te kijken hoe de fundamenten in elkaar zitten. Sommige mensen zouden zeggen: Ook niet naar beneden om de hel te begrijpen. Nee, alleen naar voren, vandaag in, morgen in, zolang de aarde tijd heeft.

En dat woord weerklinkt in mijn stilte. Alef – zijn. Beth – mijn geschiedenis in. Samen Av, het woord dat wordt gebruikt om vader, ontstaan, herkomst en bestemming aan te duiden. Als dat woord mijn stilte vult voel ik de kansen, de mogelijkheden, de vrede en de positieve spanning. Het rumoer om mij heen lijkt deze spanning te snappen. Goed, AV dus. Laten we verder luisteren naar Jezus.

(wordt vervolgd)