De post-individualistische kerk (26)

Kan ik leren geloven?
We zijn nu toegekomen aan het lastigste blogje van de serie tot op heden. In dit blog gaan we de grens van het “ik” over terwijl we dat eigenlijk niet kunnen. In onze naastenliefde gaan we vaak uit van de gedachte dat de ander gebaat is bij datgene waar we zelf gebaat bij zouden zijn. Dat is alleen een twijfelachtige gedachte. We weten vaak niet wat goed voor onszelf is en daarbij zagen we al dat gericht zijn op jezelf niet de manier is waarop je de zin van jouw leven vindt. Dus hoe zal je met deze on-kennis jouw naaste kunnen liefhebben? En toch is naastenliefde volgens Jezus de zin van jouw bestaan. Laten we dan eens gaan kijken naar enkele voorbeelden uit het leven van Jezus. Wellicht gaat ons een lichtje op. De eerste ontmoeting is die tussen Jezus en een “zieke”. Voor de geoefende bijbellezer wordt het nu zaak om los te komen van wat je denkt te weten over de situatie. We gaan “down to earth”. Johannes 5.