GvS VI – Wachten

“Yes! Je hebt een pakketje besteld. Je moet alleen nog héél even wachten tot je bestelling bij je is. Maar geen paniek. Wij helpen je deze ondraaglijke uren door met onze wachttherapie.”
Aldus de mededeling onderaan een bevestigingsmail. Met een link, waarop ik kon klikken voor de wachttherapie. Dat heb ik uiteraard even gedaan, maar vond de aangeboden therapie niet zo interessant, dat ik hem heb afgemaakt. Ik verliet de muziek en de doe-opdrachten om andere, leukere dingen te gaan doen. Het pakje zou vanzelf wel komen als alles werkte, zoals zou moeten. read more

GvS V – Het is MIJN idee!!!

Je mag gerust weten, dat ik vaak vreselijk moe word van christendommelijkheid. Met christendommelijkheid bedoel ik het steeds opnieuw meten van de medemens aan de hand van bijbelteksten of een combinatie van bijbelteksten. Luister maar eens nauwkeurig wat er in de kerk gezegd wordt. En dan denk ik natuurlijk eerst aan wat mensen over en van elkaar zeggen. Christenen lijken net mensen. Vol ideeën over elkaar, vol eigen angst en overmoed. Heel veel woorden, die wij in de kerk (en overal daarbuiten) gebruiken, bergen een oordeel in zich. Dat oordeel moet dan de ander op afstand zetten of onze comfortzone bevestigen. Algemeen menselijk. Maar waar ik dus echt moe van word zijn de bijbelteksten, die men gebruikt om die mening te onderbouwen. En met dat ik dit schrijf besef ik dat ik zelf nu ook op het randje loop. Misschien doe ik nu in mijn woorden of in mijn preken wel precies hetzelfde. Dus stop ik hier maar mee. read more

GvS IV – Niet weer hè?

Een man zat op een muurtje bij de kerk. Duidelijk niet van hier. Een praatje. Ik nodigde hem voor een kop koffie binnen. Koffie was hij gek op. En na twee, drie ontmoetingen in de week was ik niet verbaasd, dat hij zondag de kerk binnen kwam lopen. Hij ging op hetzelfde plekje in de hal zitten, waar wij die week een paar keer hadden zitten kletsen en hij kreeg van de koster een kop koffie. Je zag zijn tevredenheid.

Ondertussen was ik zoals meestal op zondagmorgen druk bezig met dingen doen, heilige dingen doen. Heilige dingen, zoals mensen groeten, het bijbelgedeelte opzoeken, praatjes maken en wat laatste gebedsonderwerpen verzamelen. Iemand van het diaconaal team liep rond met kleden en schalen en bekers. Het was een avondmaalszondag. Bij aanvang van de dienst was ik mijn gast van door-de-week al helemaal vergeten, maar de koster zorgde goed voor hem, nam hem zelfs mee de kerk in en gaf hem een plekje. Helemaal tevreden. read more

GvS III – Dan ga je toch weg …!? (De hoepelopitis)

Het lijkt een beetje mode in onze tijd dat gezagsdragers tegen mensen of groepen mensen zeggen dat ze maar weg moeten gaan. De argumenten komen steeds op hetzelfde neer. Men denkt dat er (1) één bepaalde manier van denken en/of handelen is, (2) dat de ander zich daar niet aan houdt en dat dus (3) de ander of zich moet aanpassen of moet verdwijnen. Het gebeurt in de politiek, in sportclubs, in de kerk en het is al zo oud als de weg naar Rome. Ouder zelfs. Het conflict in het Midden-Oosten lijkt bijvoorbeeld steeds opnieuw gevoed te worden door strijd over de vraag wie nu eigenlijk de oorspronkelijke en bedoelde bewoners van het land Kanaän zijn. read more

GvS II – Ik geef de helft

Het is bekend, dat een mens op zijn best maar 10% ziet van alles wat er te zien is. Probeer het zelf maar eens. Neem iets om naar te kijken en concentreer je dan op de vraag hoe groot het stuk is, dat je werkelijk scherp ziet. Als ik naar het scherm voor mij kijk lukt het me net om drie naast elkaar staande letters scherp te zien. De rest van het scherm is vaag. De rest verzin ik er bij. Ik kan niet weten, dat op het moment dat ik die drie letters zie de rest van het scherm nog is zoals ik het net meende te zien. Deze werkelijkheid gaat heel ver. Ons blikveld ziet slechts een fractie scherp, wat wij echt zien is slechts 10% van wat er is (maximaal) en de rest nemen we aan of verzinnen we er bij. Dat geldt in het verkeer, bij het zien van een film, op ons werk en in de kerk. Meestal gaat het goed. We komen meestal zonder schade door het verkeer heen ook al hebben we slechts een klein deel gezien. read more

De preken van maart 2017

De maand gaat verder met de serie preken over de zeven brieven uit Openbaring 2 en 3.

(Openbaring 2:12-17, De brief aan Pergamum)

Een “tussendoorpreek” op de biddag voor gewas en arbeid. In de opname is de lezing weggevallen. Dat was 1 Samuël 1: 1-20.

(1 Samuël 1, bidden is delen)

(Openbaring 3:1-6, Sardes)

(Openbaring 3:7-13; Filadelfia)

(Openbaring 3:14-22, Laodicea)

De preken van februari 2017

In februari begon een serie over de zeven brieven uit Openbaring 2 en 3. Ze staan niet helemaal in volgorde van lezen. Dat is het gevolg van de omstandigheden va het moment.

(Openbaring 2:18-29, Tyatira, 5-2-2017)

(Openbaring 2:1-7, Efese, 12-2-2017)

(Openbaring 2:8-11, Smyrna, 19-2-2017)

GvS I – Ik MOET bij jou zijn.

Het zal je maar gebeuren, dat iemand op je af komt en zegt: Ik moet vandaag bij jou thuis zijn. Jezus doet het. We lezen het in Lukas 19:5, waar hij deze woorden tegen Zacheüs spreekt. Nu kun je zeggen, dat de situatie er ook wel naar was om die woorden te spreken. Zacheüs was in een boom geklommen om Jezus te kunnen zien. Hij liet dus duidelijk merken dat hij open stond voor wie Jezus was. Dat hij in een boom moest klimmen was het gevolg van het feit, dat de mensen hem niet doorlieten naar de stoeprand. Klein van stuk als hij was moest hij het dus hogerop zoeken. Jezus ziet dus een paar dingen. 1. De mensen laten sommige anderen niet door om mee te kunnen genieten van wat er ook maar te genieten valt. Daar zullen ze dan wel een reden voor hebben. 2. Sommige mensen zijn zo volhardend, dat ze zich niet door anderen laten weerhouden in hun streven. 3. Deze mens (Zacheüs) wilde per se een relatie met Jezus. Kijk, dan is het ook niet moeilijk om te zeggen: “Vandaag moet ik bij jou thuis zijn”. Het lijkt een open deur. Het kost Jezus dan ook helemaal geen moeite om deze woorden te spreken, zou je denken. Als alles zo voor de hand ligt en zo herkenbaar is durf ik ook wel tegen een ander te zeggen, dat ik vandaag bij hem MOET zijn. read more

De geaardheid van het samenleven (GvS) – inleiding

Ik ga een nieuwe serie beginnen. De titel zie je hierboven. Het wordt een wat speelse serie over ontmoetingen in de bijbel. Het principe is vrij eenvoudig. Ik pak een bijbelgedeelte waarin een ontmoeting plaats vindt en ik ga daar wat over mijmeren. Dat mijmeren is echter niet zomaar wat losse gedachten weergeven. Al mijmerend laat ik andere teksten, principes en leringen de revue passeren. Op de achtergrond van het mijmeren zitten dus andere, dieper liggende bijbelse, maatschappelijke, sociologische, filosofische, economische of antropologische gedachten en principes. De combinatie van diverse elementen wil bij tijd en wijle of wel eens onverwacht en wellicht zelfs ongepast overkomen, maar dat is mijn stijl van denken en verwerken, zeg maar mijn eigenheid. read more