Vergeven (2) – Het slachtoffer

Wat we ook verder over vergeven zeggen en/of denken we kunnen niet anders dan bij het slachtoffer beginnen. Aan welk kwaad je ook denkt, welke zonde, welke misdaad of welk onrecht ook, het is het slachtoffer dat het recht heeft te vergeven. Later komt hier wel een nuancering op als we kijken naar de bijbelse begrippen, maar tussen mensen geldt dit principe. Niemand mag een dader van kwaad of veroorzaker van leed vergeven dan het slachtoffer van dat leed. Maak het maar praktisch. Als ik een fikse deuk in jouw auto schop heb ik er niets aan als jouw buurman het mij vergeeft. Het is ook niet de taak en het recht van de buurman, tenzij jij hem dat recht hebt gegeven natuurlijk. Dit lijkt mij een zeer open deur. Voor leed jou aangedaan kun jij alleen vergeving schenken. Anders gezegd: Het slachtoffer heeft recht vergeving te schenken en niemand anders. Niemand mag of kan in naam van het slachtoffer een ander vergeven als het slachtoffer daar geen toestemming voor heeft gegeven. Er zijn allerlei situaties van vergeving te bedenken, maar er zal altijd duidelijk moeten zijn dat het slachtoffer instemt met de vergeving. De autoriteit van de vergeving ligt bij het slachtoffer.