Vergeven (10) – Geloof

Dit bericht is 1535 keer gelezen!

Beste lezer, het even geduurd voordat ik een volgend blogje kon schrijven. Door privé-dingen werd mijn agenda gereorganiseerd en was er even geen tijd voor dingen, die niet urgent waren. Maar ik ga weer verder, want ik ben nog niet aan het einde van mijn gedachten.

================================

Je kunt je misschien al voorstellen, dat hoe dichter je bij Jezus komt hoe indringender de vraag naar geloof wordt. Dat is bovenal zo als je ziet wat Jezus doet, maar ik hou het hier even op wat hij zegt. Hij zegt vaak dingen, die in onze oren en ogen onmogelijk zijn. Denk aan dat je iemand die tegen jou zondigt zeventig maal zeven maal moet vergeven. Of lees de volgende passage eens:

3 Wees op uw hoede. Als nu uw broeder tegen u zondigt, bestraf hem. En als hij tot inkeer komt, vergeef hem.
4 En als hij zevenmaal per dag tegen u zondigt en zevenmaal per dag naar u terugkomt en zegt: Ik heb berouw, dan zult u hem vergeven.
5 En de apostelen zeiden tegen de Heere: Vermeerder ons het geloof.
6 En de Heere zei: Als u een geloof had als een mosterdzaadje, zou u tegen deze moerbeiboom zeggen: Word ontworteld en in de zee geplant, en hij zou u gehoorzamen.
(Lukas 17 HSV)

De vraag van de apostelen is voor mensen heel begrijpelijk. Als je daadwerkelijk gaat doen wat Jezus zegt dan heb je bovenmenselijk geduld en geloof nodig. Wie van ons zou die broeder nog geloven als hij voor de derde of de vierde keer die dag terugkomt om vergeving? We zouden waarschijnlijk bij de tweede keer al afhaken. Maar ook aan dezelfde persoon een paar keer per dag vergeving vragen is in onze oren al niet mogeijk. Ook daar heb je een heel groot geloof voor nodig. Geen wonder dat er gevraagd wordt om meer geloof. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat die vraag ook nog wel eens cynisch zou kunnen klinken. Niets menselijks is ons vreemd, ook het ongeloof aan Jezus’ woorden niet. We zijn niet altijd vroom.

Het antwoord van Jezus vinden we wellicht weer niet begrijpelijk. Niet wanneer de vraag serieus bedoeld is, maar ook niet als hij cynisch bedoeld is. Jezus lijkt te zeggen dat een heel klein geloof al tot het onmogelike in staat is. Geloof als een mosterdzaadje. Dus als we geen been zien in zevenmaal vergeven dan hebben we zelfs dat kleinste geloof niet? Of reageert Jezus op het cynisme, waar hij een vorm van ongeloof in ziet? Als jullie al zo reageren zal het ook nooit wat worden met die vergeving van jullie! Maar van Jezus verwachten we geen sneer of cynisme, hoe wij onze vraag ook stellen. Dus laten we zijn antwoord eens serieus nemen.

Het is inderdaad zo dat als je met een klein geloof begint je het gewoon ziet groeien. Dat is wat lastig uit te leggen, maar geloof bevestigt zichzelf. Dat is het mooie van geloof. Het bezit kiemkracht en laat zich niet tegen houden. Je zou het ook anders kunnen zeggen: Geloof wordt waar. Alsof het vanzelf gaat. Als je dus met een heel klein beetje geloof een ander vergeeft wordt het als vanzelf waar. Het feit dat de ander voor de tweede keer bij je terugkomt om vergeving te vragen bewijst dat jouw eerste vergeving werkt. Het werkt misschien nog niet zo goed dat de ander niet meer tegen jou zondigt, maar wel zo goed dat de ander de relatie met jou zeer op prijs stelt en dus de weg van vergeving is gaan bewandelen. Wat wil je nog meer!

Wat wil ik nog meer? Dat hij stopt met zondigen! Nu ja, nog liever heb ik dat hij het goede leert doen. En dan zeg ik: Daar is hij dank zij jouw vergeving al mee begonnen! Hi heeft berouw leren kennen, heeft vergeving leren vragen en wandelt op de weg van het loslaten van het kwaad, de meest elementaire betekenis van het woord vergeven!

(Wordt vervolgd)